Varlığın Aşikar
Varlığın aşikâr,
Kâinat ayna.
Varlığın aşikâr,
Mahlukat ayna.
Varlığın aşikâr,
Şems haykırıyor,
“Yâ Nûr!” diyor.
Varlığın aşikâr,
Kuş haykırıyor
“Yâ Hakk!” diyor.
Varlığın aşikâr,
Dağ haykırıyor,
“Yâ Celil!” diyor.
Varlığın aşikâr,
Gül okuyor,
“Yâ Cemil!” diyor.
Varlığın aşikâr,
Bulut, yağmur
Rahman okur.
Varlığın aşikâr,
Vahid’e koş!
Yıldız okur,
Bunu bir hoş.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Rükn-İ Kader
Ey nefis!
Tetiği çeken sensin!
Sonra da kader mahkumuyum dersin,
İyilik gelse başına hepsi benimdir dersin,
Su-i ihtiyarından gelen bir kötülüğü,
Sahiplenmez; kaderindir dersin.
Bil ey nefsim!
İyilik onu emreden külli irade sahibinin;
Kötülük O’na isyan eden bedbaht nefsinin.
Hem kader; Alîm-i külli şeyin seni de bilmesi,
Yaratanın mümkün mü yarattığını bilmemesi?
Bilmek, değil cüz-i iradenin elden alınması,
Bilmek ki ilm-i ezelînin ihatası.
Ey nefsim!
Tedbir senindir,
Takdir Allah’ın;
Rükn-i kaderi,
Böyle anlayalım.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Aşktan Bir Dünya Kuralım
Yakıyorlar,
Yıkıyorlar,
İnsanları vuruyorlar,
Fitne fesat saçıyorlar,
Onlar Hakk’ı bilmiyorlar.
Koş!
Koşalım,
Coş!
Coşalım,
Tevhidde buluşalım,
Aşktan bir dünya kuralım,
Hakk’a toptan kul olalım.
Yakıyorlar,
Yıkıyorlar,
Camileri, mabetleri
Bombalayıp duruyorlar,
Onlar Hakk’tan korkmuyorlar.
Koş!
Koşalım,
Coş!
Coşalım,
Secdede buluşalım,
Aşktan bir dünya kuralım,
Huzuru Hakk’ta bulalım.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Gafil Nefse İhtar
Ey nefsim!
Avukat gibi nefsini savunmayı bırak!
Hâkim gibi nefsini sorgulamaya bak!
Ta ki hidayeti lütfetsin sana Hakk.
Ey nefsim!
Oldu zannediyorsan kendini tam,
Bil ki delildir olduğuna ham.
Ey nefsim!
İlim başta taşınan elmastan bir yüktür,
İnsan yükü nispetinde ihtiyatlı yürür.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
