Mahmut Nazik Eline yüreğine sağlık Elif Hanım.. Herşeye rağmen hayat güzel değil mi.. Mesele her şeye rağmen varım deme cesaretini gösterebilmekte. Gururun esiri olmamakta. Güzel dizelerdi... 2009-02-15
Var Mısın?
Var mısın? Yarına yarınlara
Var mısın geçmişin izlerini silip
Yeni hayata merhabaya
Var mısın kırlarda dağlarda
Kelebeklerle oynayıp
Papatyalarla fal bakmaya
Seviyor sevmiyor ve seviyor
Kumsalda yalın ayak el ele dolaşmaya
Denizleri kucaklayıp maviliklere dalmaya
Bulutlara karışıp saklambaç oynamaya
Göküzüne resimler yapıp kanatlar çırpmaya
Gök kuşağına salıncak kurup mutluluğa salınmaya
Var mısın tüm bunları yaşamaya yaşatmaya paylaşmaya
Hayata kocaman kocaman haykırmaya
Seviyorum seni hayat
Seviyorum umutlar
Seviyorum yarınlar
Seviyorum demeye var mısın
Elif KAYA Şiirleri
Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.
Benzer Elif KAYA Şiirleri:
Yürek bir başka bu gece
Kırdı saflığın duvarlarını
Gecenin zifiri karanlığında
Utançlar aydınlattı varlığını
Utanıyor kendinden
Utanıyor ihanetinden
Çarpıyor yine deli deli
Ha gitti ha gidecek gibi
Sanki gizlenecek yer bulabilecek gibi
Gözler yalancı yürek yalancı
El yabancı ten yabancı ben yabancı
Yalancıdan yar olmak gibi
Dokunuşa korkup titreyen beden
Eriyip yok olup gidecek gibi
Gözyaşları oluk oluk akarken yüreğine
Ten bir başka bende ben bir başka tende
İhanetin en temizinden en büyüğünden
Kendine ihanet inadına ihanet
Yalanlarına inanmak en yalanından
Susmak binlerce kelimeyi boğazına düğümleyip
Yüreğini susturmak en suskunundan
Haykırışlar en sessizinden
Direnmek en dirençsizinden
Başkaldırmak en boğun eğmişinden
Kendini zincire vurmak en narininden
Esiri olmak ihanetin yalanın en tutuklusundan
En ihanetinin en yalanının en çaresizinden
Barışmak yaşamak en mücadelesizinden
Kabullenmek katlanmak en kabulsüzünden
Bitmek bitirmek en tükenmişinden
Elif Kaya
Elif KAYA
Seninle gülüşü özlemişim
Kalp kalbe gelişi
Birlikte var oluşu
Yüreğin kanat çırpıp
Kalbin birlikte atışını özlemişim
Seninle yaşayıp
Dokunuşu özlemişim
Seninle seviniş
Seninle kahroluşu özlemişim
Seninle hayali düşü
Gönülde yok oluşu
Ölüşü özlemişim
Benimle seni özlemişim gülüm
Elif KAYA
Akşamlar vardı eskiden
O akşamlarda insanlar çocuklar vardı
Masallar misaller anlatılır bilmeceler sorulurdu
Bazen bir taklit bazen harbiden bir şaka yapılırdı
Her şeyin tadı vardı o zamanlar
Ocakta kocaman bir kütük bir de sıcacık yürekler vardı
Bir çıra bir fener bir de gülen yüz aydınlatırdı
Büyükler vardı söz anlatır söz dinletir
Küçükler vardı söz söyletir söz işitir
O zaman dost yürekler vardı
Evler vardı kerpiçten kapı pencere tahta
Kırk kilitli çelikten değildi duvarlar
Kuzular da kurttan değildi o zaman
Çocukların bezden topları servi dalından atları
Tahta arabaları papatyadan taçları vardı o zaman
Çelik çomak oynarlar ip atlarlardı
Toz toprak içinde bahar kokan dağlarında
Çocukların çocuk gibi hayatları vardı o zaman
İnsanlar kalabalıklar içinde yalnız değillerdi
Arsızlıktan korkar hırsızlıktan utanırlardı
Hırlı ile hırsız ayrılırdı o zaman
Bir kahve vardı
O kahvenin de kırk yıl hatırı vardı o zaman
O zaman hayat vardı yaşamak vardı
Şimdi hepsi mazide kaldı
Mazide geçmişte kaldı bu zaman
Elif KAYA