Eğitim Sitesi

Uyandı Şiiri

Uyandı

Uyandım

Yanımda bir güzel uyur

Dedim seyredeyim

Tuttu uyandı

Doğruldu

Baktı ki gözleri mahmur

Uzanıp yeniden yattı

Uyandı



Mıncıkladım dudağını dilini

Gıdıkladım ayağını elini

Dolandım

Usulca sardım belini

Kalem kaşlarını çattı

Uyandı



Sordum

Dün rüyana niye girmedim

Sordukça bunalttım

Huzur vermedim

Böyle şiddet böyle celâl görmedim

Yorganı üstünden attı

Uyandı



Dedi yettin artık

Tuttu saçımdan

Sinirlendim

Ama güldüm içimden

Dedim öğlen oldu

Öldüm acımdan

Güldü

Canıma can kattı

Uyandı



Erdal Ercin

Erdal ERCİN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Erdal ERCİN Şiirleri:

Mehmed'in Öyküsü

Bir gün

Dağda

Şafak vakti

Kader ağlarını ördü

Kör talih çelmeyi taktı

Ters gitti işi Mehmedi'in



Sendeledi

Gök gürledi

Dağlar yerinden oynadı

Kapandı göz kapakları

Yıkıldı kaşı Mehmed'in



Taş gibi düştü içime

Bir zehir

Ruhumu yakan

Göğsümde kan

Göğsümde bir volkan gibi

Kanayan başı Mehmed'in



Rüzgâr gibi geldi geçti

Ciğerimi deldi geçti

Doyumsuz güzeldi geçti

Yirmibir yaşı

Mehmed'in



Kan ter uykusunu böler

Uyanmayıp ölmek diler

Sarı saçlarını yolar

Kadersiz eşi Mehmed'in



Sevdamız gibi yürekli

Yurdumuz gibi aydınlık

Kalbimin yerinde vuran

Beynimde zonklayıp duran

Tarihin kara bağrında

Sonsuzluk gibi oturan

Şu mezar taşı

Mehmed'in



Erdal Ercin

Erdal ERCİN

Falcılar

Aşk

Sana ne diyecektim

Güllere düşürdün beni

Kırlarda bir kelebektim

Ellere düşürdün beni



Umut

Gönlümün kavramı

Kalmadı dünün anlamı

Gizledin bir gün sonramı

Fallara düşürdün beni



Küçük bir yıldızdım

Kaydım

Her yeri vatanım saydım

Bulutlarda bir damlaydım

Sellere düşürdün beni



Seneler kadar uzaktın

Fark edilmez bir tuzaktın

Yaktın yüreğimi yaktın

Küllere düşürdün beni



Bir kızı sevmiş dediler

Biraz deliymiş dediler

Neler söylediler neler

Dillere düşürdün beni



Özüne su yürür gibi

Bir gün ucu görür gibi

Sanki meyve verir gibi

Dallara düşürdün beni



Acıyı balda tanıdım

Dikeni gülde tanıdım

Gurbeti yolda tanıdım

Yollara düşürdün beni



Erdal Ercin

Erdal ERCİN

Uyandı

Uyandım

Yanımda bir güzel uyur

Dedim seyredeyim

Tuttu uyandı

Doğruldu

Baktı ki gözleri mahmur

Uzanıp yeniden yattı

Uyandı



Mıncıkladım dudağını dilini

Gıdıkladım ayağını elini

Dolandım

Usulca sardım belini

Kalem kaşlarını çattı

Uyandı



Sordum

Dün rüyana niye girmedim

Sordukça bunalttım

Huzur vermedim

Böyle şiddet böyle celâl görmedim

Yorganı üstünden attı

Uyandı



Dedi yettin artık

Tuttu saçımdan

Sinirlendim

Ama güldüm içimden

Dedim öğlen oldu

Öldüm acımdan

Güldü

Canıma can kattı

Uyandı



Erdal Ercin

Erdal ERCİN

Uyandı Şiiri