Tutku
“Bu sensin” dedi
Vurdukça kayalara köpüren su.
Yitirmiş annesini
Sarp kıyılarında Ege’nin
Gömmüş öksüzlüğünü
Toprağına Anadolu’nun
Ama deşmeye gör yarasını
Yine köpürür azgın sular
Yokluğunda bir ilacın.
O aşk değil,
Sevda hiç de değil;
Yakalanmış kartalın pençesine
Yırtılmış tırnakları
Kana bulamış her bir yanını…
“İşte bu sensin” dedi;
Telaşlandıkça
Gönlüme çöken tutku.
Burhan KADAH Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gazel
Güzel bir yâre düştüm ben ki aşkımdan sefîl oldum
Mükerrem bir nîgar sandım, gûlam düştüm gâfil oldum
Teayyüş kâmı aldım ki câlibtir o can güdaz
Sanırsın sen, ölümden ayrı kaldım, müstakîl oldum.
Garâip bir bedîa ki efsünkâr bulursun hep
O efsunkâr ki zulmettikçe aklımdan zâil oldum.
Giriftârın figân eyler yakışmaz gülruya mihnet
Yeter zulmun cefân, dertlerle ben enîs-i dîl oldum
Nihandır hep nigâhlar yarda, Burhan sezdi çün belli
Vefasız yâr yüzünden, ben de zalimden zelîl oldum.
Burhan KADAH
Dilenci
Gömüldüm karanlığın dibine
Bugün her geçenden nur dilendim.
Yalvardım gönlümün sahibine
Sevda için alev kor dilendim.
Burhan KADAH
Sevgi
....
Kokladığım çiçekler Yüreğimde hançer,
Ne tuhaf ki sizlere dikenler gül oldu.
İçsem bir damla sevgi susuzluğum geçer,
İndikçe yüreğime nigahlar bel oldu.
Türkü söyledim sana sevgiden de öte,
Toprağın bağrında dil, dudağında beste.
Sen vardın elbette her haykırdığım seste
Yükseldikçe feryadım, hançerem lal oldu.
Burhan KADAH
