Telli durnam uç köse dağın ardından.
Konar göçersin dur, sivas yaylasından.
Selamet sen, göçerken, Sivas'lılardan.
Oy durnam, uç kanadına kurban
Durnam, ak bulutlar kanadına değer.
Nazlı yarim, gelmeyecekmiş hiç meğer.
Onun için her türlü ezaya değer.
Oy durnam, uç kanadına kurban
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İndim dağdan, aşağı.
Su doldur, yar içeyim.
Yoktur benden, aşığı.
Yar kendimden, geçeyim.
Yar beli, olur ince.
Basma etek, giyince.
Bekliyorum, yar gece.
Aldı beni, düşünce.
Yarim öpme, söz olur.
Ah bize, kem göz olur.
Gizliden gel, sen canım.
Ateş gibi, her yanım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yılgın ve kırgın bir sevdaydı yaşananlar.
İkimizde yıprandık bir zamanlar.
Bir dönüşü yoktu, bu ayrılığın.
Sırdaşıydık, belki de yalnızlığın.
İki deli yürek, iki yorgun aşık.
Saramadı, belli ki, bizi de sarmaşık.
İki ayrı yol çizdi, bak, kader bize.
Biri ince uzun, belki, biri de karmaşık.
Yürek yorgunuyum, bu kayıp yollarda.
Aşk vurgunuyum, bu kayıp yıllarda.
İçimde, taze bahar dalları, yeşerdi yine.
Gönlüm, yeni bir aşka, aş erdi yine.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sen gidiyorsun.
Gölgen kapı eşiğinde..
Akrep, yelkovan peşinde.
Saatler dursun..
Sen kal..
Gitme..
Ev boş..
Duvarlar soluk...
Gölgeler saklandı.
Kuytu bir yere..
Kapı açıldı...
Soğuk girdi..
Ev değişti...
Eşyalar değişti..
hüzün yapıştı üstüme..
Gölgense,
artık yok...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL