Pelüş, evin kedisi Elyaf'ın da annesi,
Tozzaklı'ysa sütanne, Kıl Kuyruk'un teyzesi...
Sığıntı, attığında doğurduğu yavruyu,
Tozzaklı, yok demedi kabullendi doğruyu...
Rab hepimizin Rab'bi nimetleri verendir,
Kedim Tozzaklı, neden Pelüşle geçimsizdir...
Derim, siz kedisiniz nedir bu hainliğiniz?
Ne bölüşülmüyor da bizi çok üzersiniz...
Mama, dersen sürekli ciğerler de gelmekte,
Her kavga çıkışında derdimiz dinmemekte...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Lütfiye, sütannemiz kim olsa emziriyor,
Bir garip düşer düşmez hemen ilgileniyor…
Bahçeme kedi atmışlar akıllı yavru kedi,
Besbelli ev kedisi çok şeyi kabullendi…
Merhamet Rab rızası bakmamız gerekecek,
Rab inancım gereği şahsım ilgilenecek…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ey insan yanlıştasın merhamet yolu varken!
Ey insan günahkârsın bu denli suç işlerken…
Hep kandın hep inandın nefsin yalanlarına,
Zulüm düşüncesine, vicdansızlıklarına…
Tabiat senin dostun düşünme artık nefret,
Türlerimi yok ettin, durmalı bu ihanet…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Sevgi hesap edilmeden canlar öldürülüyor
Sonuç aleyhimize kul hakkı yeniliyor...
Denilmiyor bir Rab var denilmiyor canlar var,
Zulüm düşünülüyor gasp ediliyor haklar...
Sonuç yine kargaşa ufak tefek sebepler,
Bitmeyen hastalıklar zulüm ya da çileler...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK