Toprak
Önce hamurumuzu yoğurdun
Sonra da doyurdun bizi toprak
Nice gariplere sadık yar oldun
Bağrına basarak korudun toprak.
Babamız, anamızsın, yarimizsin
Var mı biri hakkını inkâr etsin
Şahidim vallah kim ne derse desin
Dertli başımızın tacısın toprak.
Sen, bol bol, ye iç ürün vermeye bak
Yokluğu açlığı bir yana bırak
Son bir nefes, son umut, en son durak
Yutarsın insanı doyarsın toprak.
Gökten yağan her şeyin talibisin
Yerden biten mahsullerin sahibisin
Unutma, acıların tabibisin
Kor yürekleri soğutursun toprak.
Yağmur yağınca ağaçsız tepeye
Kalkıp gider karışırsın dereye
Yolculuk başlar kim bilir nereye
Göle mi, yoksa denize mi toprak?
Yüzünü yırtıp ne tohumlar verdim
Senin bitirdiğin mahsulü yedim
Son nefeste yine kapına geldim
Al beni bağrına, al beni toprak.
Ahmet ALPTEKİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Güzelim
Dilim gönlüme tercüman olmuyor,
Dinmiyor içimdeki sızı güzelim.
Kimseler benim halim sormuyor,
Gülmüyor yüzüm, gülmüyor güzelim.
Öyle bir dert ki tarifi olmayan,
Bir ıstırap, dinmeyen son bulmayan,
Yıllardır bizi böyle ayrı koyan,
Gurbetin kahrı bitmiyor güzelim.
Görmüyorum, gözlerim buğulanmış,
Yanaklarım gözyaşı ile sulanmış,
Bir Sevda aklımı başımdan almış,
Bilmiyorum ne haldeyim güzelim.
Ahmet ALPTEKİN
Anadolu Sevdası
Memleketler güzelidir,
Sevgilerin ezelidir,
Çiçeklerle bezelidir,
Açar durur Anadolu.
Anaların saf yüreği,
Gelinlerin öz dileği,
Dağlarımın mor çiçeği,
Kokar durur Anadolu.
Anamızın ak sütüdür,
Sevenlerin gül yüzüdür,
Gönüllerin iç gözüdür,
Sezer durur Anadolu.
Ceylanlarda güzel bakış,
Nehirlerde coşkun akış,
Kilimlerde nakış nakış,
İşler durur Anadolu.
Tuz Gölünde tadı vardır,
Ankara’ da Koçhisardır,
Van Gölünde canavardır,
Yüzer durur Anadolu.
Seymenlerin dileğinde,
Dadaşların bileğinde,
Gakkoşların yüreğinde,
Atar durur Anadolu.
Türmenimin has toyudur,
Ahlat’ ımın öz soyudur
Fidanımın can suyudur,
İçer durur Anadolu.
Yeryüzünde koşan taydır,
Gökyüzünde hilâl yaydır
On dördünde dolunaydır,
Parlar durur Anadulo.
Ak kurdumun atağıdır,
Alperenler otağıdır,
Arslanların yatağıdır,
Kükrer durur anadolu.
Sevgi bulur kucağında,
Hacı bayram ocağında,
Işık saçar çırağında,
Yanar durur Anadolu.
Dergâhlarda himmet bulur,
Hacı Bektaş Veli olur,
Gökyüzünde kanat vurur,
Çırpar durur Anadolu.
Hoca Ahmet Yesevi’ dir,
Yunus’ tur, Mevlevidir,
Ozanların can evidir,
Tüter durur Anadolu.
Ferhat gibi dağı deler,
Kerem gibi yanıp söner,
Mecnun olur çöle iner,
İnler durur anadolu.
Aslı gibi yüce dağda,
Leyla gibi irem bağda,
Şirin olur pınarlarda,
Çağlar durur Anadolu.
Slvi olur Çelebbağ’ da,
Emrah olur yanar dağda,
Aşkı yitmiş yeni çağda,
Arar durur Anadolu.
Kemer, halhal takışında,
Türküleri yakışında,
Sevgilinin bakışında,
Güler durur Anadolu.
Kartalımın pençesidir,
Kafkasların ötesidir,
Şamilimin hür sesidir,
Gürler durur Anadolu.
Bütün dünya aleminde,
Eşi yoktur hiçbir yerde,
Alptekin’ in kaleminde,
Yazar durur Anadolu.
Ahmet ALPTEKİN
Ah Şu Çocuklar
Büyük desem değiller
Küçük desem değiller
Büyüyüp de küçülmüşler
Ah şu çocuklar!
Dünyaları masal gibi
Rüyaları gerçek
Dilerim hep gülecek
Bugün de, yarın da çocuklar.
Sakın küçük görmeyin
Çocuk diyip geçmeyin
Azarlayıp üzmeyin
Geleceğimiz bizim onlar.
Sevgimi onlara verdim
Saflığı onlarda gördüm
Zaten her zaman derdim
Canımdır benim onlar.
Ellerine diken batsa
Yüreğimde hissederim
Dün de, bugün de derim
Solmayan bir çiçektir onlar.
İçleri ve dışları tertemiz
Gelecekteki hür sesimiz
Çocukları hiç üzmeyiniz
Günahsız bir melektir onlar.
Ahmet ALPTEKİN