Bir tenha vakitte
Gölgeye sığınmak :
Yorulmak değil.
Diriliştir
Tandırda kavruluştan ,
Güneşin avuçlarında
Eştikten sonra toprağı.
Leke değil
Güneş karaltısıdır
Alnındaki çizgiler
Ve dilinden dökülen ezgiler
Toprağa ninnidir
Kış uykusundan sonra.
Burhan KADAH Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
....
Kokladığım çiçekler Yüreğimde hançer,
Ne tuhaf ki sizlere dikenler gül oldu.
İçsem bir damla sevgi susuzluğum geçer,
İndikçe yüreğime nigahlar bel oldu.
Türkü söyledim sana sevgiden de öte,
Toprağın bağrında dil, dudağında beste.
Sen vardın elbette her haykırdığım seste
Yükseldikçe feryadım, hançerem lal oldu.
Burhan KADAH
Dişine geçirdi iki aylık bebeği
Çimeni kayadan kör dağların köpeği
Depremdir bu, deprem,depreşiver ey yürek
Yaylaları bastı ağaların köpeği.
Burhan KADAH
Ateş değil güneş değil
Aşktır beni böyle yakan
Ata değil kardeş değil
Bu sevdadır beni yıkan
Sarar gibi bir öksüzü
Sardı beni bu sıcaklık
İçimde bir dinmez sızı
Küle döner aşktan yanık
Dellen gönül sallan gönül
Durma durma düşün gönül
Güller gibi dallan gönül
düştü başın gönül.
Sussam içim parçalanır
Tutuşur da yanar dilim.
Durmaz yürek kıpırdanır
Bu aşk deli eder halim.
Anarım hep gündüz gece,
Geceleri Gün Eden’i
Sonsuzluğu düşündükçe
Kul ediyor bu aşk beni.
Burhan KADAH