Tefekkürü terk eden hikmeti,
Tebessümü terk eden tevâzuyu,
Selamı terk eden muhabbeti,
İstişâreyi terk eden istikameti,
Samimiyeti terk eden sadık dostları,
Sulhu terk eden huzuru,
Rükû ve sücûdu terk eden nuru,
Empatiyi terk eden insanlığını kaybeder.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gidiyoruz Hep Birlikte Kutlu Ölüme
Gidiyoruz, hep birlikte kutlu ölüme,
Ey ruh! Haydi, sen özgürlüğe.
Gidiyoruz, hep birlikte kutlu ölüme,
Ey kalp! Haydi, sen sahibine.
Gidiyoruz, hep birlikte kutlu ölüme,
Ey akıl! Haydi, sen sevgiliye,
Gidiyoruz, hep birlikte kutlu ölüme,
Ey beden! Haydi, sen defnedilmeye,
Geldiğin toprağa, tevâzu ile...
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ey yalana, gıybete
Tutulmuş nefis!
Ey iftira, alayla
Bozulmuş nefis!
Bilmez misin sen?
İşitir her dediğini Semi’.
Ey gözleri haramdan
Yorulmuş nefis!
Ne diye seni gaflet bürür?
Bilmez misin sen?
Hakk-ı Basir her şeyi görür.
Ey dünyaya aldanan
İsyankâr nefis!
Görmez misin sen?
Adım adım yaklaşan,
Ağuşunu açan
Kabir seni bekliyor.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Günahlara bir methiye,
Sarsılır amel-i fıtriye,
Dön, gel İslâm-ı asliye.
Bak, tükeniyor!
Ömür denen bakiye.
Şiirim olsun,
Yüreklere haşiye.
Hedefimiz değildir,
Asla kafiye.
Kalmadı mı hiç seviye?
Lehte mi aleyhte mi?
Her geçen saniye.
Uyanın kardeşler!
Bu gaflet ne diye?
Rüşvete diyorlar hediye.
Kredi ismi niye?
Faiz unutulsun,
Vicdan yenilsin
Ve haram helal gibi
Yenilsin diye.
Baksana!
Şu sefil davet-i umumiye.
Aşk kelimesi
Olmuş battaniye,
Zina denen pisliğe.
Bu nasıl bir hâlet-i ruhiye?
Sanki asr-ı cahiliye,
Günahlara davetiye,
O hâlde Cehennem de,
Müthiş bir ikramiye!
Hepsine verdik reddiye,
Ederiz düzenbazları,
Her dem diskalifiye.
Yâ Rab!
Ver, talebelerime!
Ulvi bir seciye.
Kahrolsun!
İfrata varan her takiye.
Batıla lağımda,
Verilir taziye.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN