KARMA ŞİİRLER: Tanınmaz Sokaklar Şiiri

Tanınmaz Sokaklar

Sokaklar bomboş gibi bazen
Bu yerde.
Caddeler ıssız, sohbetler tatsız.
Bir sel mi geldi,
Bir tufan mı koptu sensiz;
Yoksa bir ayrılık kasırgası mıydı
Seni benden tutup koparan?

Şimdi yürüyorum tek başıma
Bu ıstırap kentin sokaklarında.
Bir zamanlar el ele tutuşup yürüdüğümüz
Bu şehrin kaldırımlarında.

Kalabalık, kalabalık, kalabalık…
Ben içinde yapayalnız ve korkulu.
İşte bu ağacı, bu binayı, bu yolu
Sensiz tanınmaz yaptı ayrılık.

Bir can gibi uzaklaştın bedenimden,
Ellerimden, gözlerimden, nefesimden…
Çekilip gittin hayatımdan gölgeler gibi,
Ne kadar yabancılaştı şimdi,
Bana bu güneş, bu yağmur, bu ikindi.

Artık ben, ben değilim burada.
İki kişi var benle buralarda:
Gündüzlerim ben, gecelerim sen.
Bir gözüm ben, diğeri sen.
Yemeğim, kitabım, elbisem ben;
Hayalim, rüyam, kalbim, aklım sen.

Bekledim… bekliyorum seni…
Ne olur, ne olur unutma beni..!
Özgür

KARMA ŞİİRLER

Eğitici Okul Öğrenci Şiirleri İçin Tıklayın