Eğitim Sitesi

Sürgün Cezası Şiiri

Sürgün Cezası

Boşa değil, sana yaptığım sitem,

Rüzgârı saçını tarardı, her dem,

Güneşi seninle doğuyor, madem.

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.



Gecem, ıssızlığa yol aldığında,

Sadece sen vardın, karanlığımda.

Sabahın o mahmur, aydınlığında,

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.



Sen istesen, sana gönlüm yakardım,

Yıldızlardan, başına taç takardım.

Kendi sürgünümü, kendim çıkardım.

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.



Son isteğim dedim, seher yeline,

Götür beni, sarsın ince beline.

Ne sana ulaştım, ne hayaline,

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.



Gözlerim anlamsız, ufka dalacak.

İçime tarifsiz, korku salacak.

Buralarda, sen ve ah’ım kalacak.

Bu şehri, ebedi terk edeceğim.

Bu şehre bir daha dönmeyeceğim.



Saygılarımla



Mayıs_2009

Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri

  

bilinmez ii işte fazla

ii değil 2009-05-13

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri:

İhtimal Üçlemesi

Gönül acısını yakıcı kılan,

Belki özlem, belki hasret, belki düş.

Gülün yaprağını daldan ayıran,

Belki hazan, belki rüzgâr, belki kış.



İki gönlü tutuşturan aracı,

Belki nazar, belki bakış, belki göz.

Derin yaralayan mermiden acı,

Belki cümle, belki kelam, belki söz.



Sisli görüntüden geriye kalan,

Belki gölge, belki perde, belki tül.

Seher vakti suskunları şakıtan,

Belki sümbül, belki reyhan, belki gül.





Şubat - 2009

Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Çıkmaz Sokak

Vura, vura, bin tür hal etsen beni.

Ötüşen bülbülken, lal etsen beni.

Ağulu, peteksiz bal etsen beni.

Utanır, bakamam senin yüzüne.



Meyvesiz ağaca, dal etsen beni.

Sofranın yanına, cal etsen beni.

Herkesin içinde, kal etsen beni.

İnan karşı koymam, senin sözüne.



Okyanusta, çürük sal etsen beni.

Züğürt tüccarlara, mal etsen beni.

Çirkinin omzuna, şal etsen beni.

Bil ki katlanırım, senin nazına.



Genç yaşta, sahipsiz dul etsen beni.

Yoksulun evine, çul etsen beni.

Devranın kuluna, kul etsen beni.

Yaslanırım yine, senin dizine.



Çıkmaz sokaklara, yol etsen beni.

Yırtılmış mintana, kol etsen beni.

Alemin sağına, sol etsen beni.

Çoğu tercih etmem, senin azına.



Kavrulan toprağa, bel etsen beni.

Issız vadilerde, sel etsen beni.

Zemheride esen, yel etsen beni.

Bükerim boynumu, senin özüne.



Kokusuz, yapraksız gül etsen beni.

Akşam güneşine, tül etsen beni.

Ateşte bırakıp, kül etsen beni.

Yakarken, üflemem senin közüne.



Vahası kurumuş, çöl etsen beni.

Bulanık, balıksız göl etsen beni.

Esir pazarında, köletsen beni.

Üzülme, görünmem senin gözüne.



Yetmez mi, bu kadar yalvarışa naz,

Geçen ömrün, geri dönüşü olmaz.

Son nefese kadar, rabbime niyaz,

Mahşerde rastlarım, belki izine.



Saygılarımla.



Ağustos_2009

Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Uzak Umutlar

Zalim gurbet ; dert kuyusu derler senin adına,

Her insan, seni yaşar, sıla gelir yadına.

İstemem kimse kansın, varmasın hiç tadına

Sen insanı çürütürsün, adın HASRETTİR senin.



Ana, baba, çoluk, çocuk hepsi çok uzaktalar

Ne zaman gelir diye, umutla ayaktalar

Yaşar gibi algılanır, ama hep yataktalar

Sen insanı çürütürsün, adın GURBETTİR senin.



Yola koyulmuş kimi, amaç ekmek parası

İçine kan akıtır, derler hasret yarası

Her dönem başa gelir yok mudur hiç çaresi

Sen insanı çürütürsün, adın MİNNETTİR senin.



Çözüldü diz bağlarım, adım atamaz gibi

Yıllar geçti boşuna, yaşı tutamaz gibi

Gözlerim kapalı hep, sana bakamaz gibi

Sen insanı çürütürsün, adın MİHNETTİR senin.



Umutsuz yaşamımda, sanki derdime çare

Bırakmadı hasret bizi, ömür gitti naçare

Yaşlanmaya yüz tuttu, şu gördüğün biçare

Sen insanı çürütürsün, adın hep DERTTİR senin.


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Sürgün Cezası Şiiri