Gidince fark ettim
Yerin dolmuyormuş
Sığlalı ev şahit
Sensiz olmuyormuş.
Sığla ağacının
Çiçeğinde hüzün
Gözümde canlanır
Gözlerin ve yüzün.
Özlem, hasret dolu
Evin dört bir yanı
Bahçe köşe bucak
Unutulmaz anı.
Senle şen şakraktı
Sığlalı ev candı
Tebessüme hasret
Kaldım canım yandı.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İçimde hevesler hep yarım kaldı
Yaşama hazzımı sinsice çaldı
Madem sevgilimi elimden aldı
Ben bu İstanbul'u taşa tutarım.
Ala vere yapan insanlar toksa
Mutluluk hayalse, huzur ıraksa
Başımı sokacak bir yuvam yoksa
Ben bu İstanbul'u taşa tutarım.
Bağırsa duyulmaz garibin sesi
Bilmem sıkıyor mu acep herkesi
Bir ben yalnız kaldım, bir Kız Kulesi
Ben bu İstanbul'u taşa tutarım.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Açtığımda üstümde
Bir mantar gibi durur,
Yağmurlardan,doludan
Beni karlardan korur.
Şemsiyem kış boyunca
Olur bana arkadaş,
Yürürüm ıslanmadan
Olmaz üstüm başım yaş.
İsmailMALATYA
İsmail MALATYA
"Soyun" dedi kadın;
"Dertlerden soyun,
Soyun gece-gündüz
Çile çeken:
Soyun be adam,soyun
Üryan ol,
Kalmasın sırtında keder
Belini büken.
Soyun gül acıdan
Sen de soyun
Dökülsün patır patır
Dalından diken.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA