Sığın Rabbimize Şiiri

Kimin Dini?

Ey insanoğlu! Dinimizi sorar isen,
Dört kitabı yazan Rabbimin dini,
Barış, dostluk, kardeşlik diyenlerin,
Sıratı Müstakim de gidenlerin dini.

Evliya sevgisi Rabbimizin nuru,
Rızkımız, nasibimiz gelir dolu dolu,
Gönülden gönüle sevgi insanlık yolu,
Kalbine iman inenlerin dini.

Allah; evvel-ahir, zahir-batın,
Kini, nefreti kalbinizden atın,
Dört kitaptaki kelama kalbinizi açın,
Göz yaşı ile secdeye inenlerin dini.

Azrail, Cebrail Yüce Allah dostu,
Mikail, İsrafil Hak nuruyla doldu,
Kuran'dan şaşmayan mümin oldu,
Yer-gök ehlini sevenlerin dini.

Severiz Rabbimin sevdiklerini,
Hızır-İlyas ile Abı Hayat içenleri,
Nefsini öldürüp, serden geçenleri,
İnsan'ı Kamil olanların dini.

Peygamberleriyle alay edenlere ne oldu,
Muhammet-Ali'nin İslam'ı kurtuluş yolu,
Hasan Hüseyin'de Allah'ın dostu,
Allah dostlarını sevenlerin dini.

HASAN HÜSEYİN BAYAR

Hasan Hüseyin BAYAR

Rabbimiz Diye-2

Allah Allah Ya Allah dedim,
Güzel Rabbim seni hep sevdim,
Gece gündüz nimetlerine şükür derim,
Sevgi pınarım Rabbimiz diye.

Baktım dağlara taşlara,
Şükür derim Sübhan Rahman'a,
Bize can, iman senden iki cihanda,
Dertlerimin dermanı Rabbimiz diye.

Sevgi pınarım cığıl cığıl akıyor,
Yüreğim delik delik kanlı yaş akıyor,
Allah Allah dedim Teccal'a kâr etmiyor,
Gönlümüz çağırır Rabbimiz diye.

Ovaların yemyeşil renk renk oluyor,
Sevenlerine nimetini bol bol veriyor,
Gönlümüz bülbül olmuş, Allah'a yakarıyor,
Nefsimizin sahibi Rabbimiz diye.

Gel ha gel yüceler yücesi Rabbimiz,
Dinimiz imanımız şerefli Rahmanımız,
Hasan Hüseyinlerin kalbinde nurunuz,
Nefesimizin sahibi Rabbimiz diye.

Senin aşıklarına sual olmaz,
Yolundaki yolcuya düşman olunmaz,
Evvelsin, ahirsin, sahipsin inkar olmaz,
Sahipsizlerin sahibi Rabbimiz diye.

Kayyumsun, bağışlayan, adilsin,
Seven sevilen, ilah hakkın kendisin,
Öldüren, dirilten, cansıza can verensin,
Gönlümüzün nuru Rabbimiz diye.

Yeri, göğü, semayı ikrara bağladın,
Hak aşıklarını ilim ummanına saldın,
Furkan, izzetli, Aziz Allahımsın,
Hidayet rehberimiz Rabbimiz diye.

Hasan Hüseyin BAYAR

Hasan Hüseyin BAYAR

İstanbul

Ah ahh! Anlatamam seni İstanbul,
Taşına, toprağına paha biçemem,
Derelerini, tepelerini düzleyemem,
Ne kadar övünsen de sana yakışır.

Nice nice insanları bağrına bastın,
Güzel çirkin demedin hepsini sardın,
Suyunu da para ile satın aldım,
İçilecek suyun kalmamışİstanbul.

Ahh! Bir tarafta kat kat siteler,
Dahası, yıkık dökük bir katlı evler,
Yolu bile olmayan milyonluk yerler,
Yolu olmadan yaşanılan İstanbul.

Boğazlarına paha biçemiyorum,
Kötü taraflarını hiç söylemiyorum,
Mafyanın ormanı yaktığını biliyorum,
Şile, Beykoz ile daha yeşilsin İstanbul.

Sabah akşam işe gitmek mucize,
Trafik tıkandı mı döneriz sinir küpüne,
Fatih, Boğaz İçi Köprüsü bedel ömre,
Tıkanan yolların çekilmiyor İstanbul.

Hani ya! Evvelinde aşın, işin bol idi,
Fabrikalar, atölyeler sana can idi,
Derelerin tepelerin de yeşillik var idi,
Derelerin tepelerin ev oldu İstanbul.

Çalışan avuç avuç para kazanırdı,
Aileler, İstanbul?da mutlu mutlu gezerdi,
Senin de bir terbiyen, adabın vardı,
Ailen de terbiyen de yok olmuş İstanbul.


Ağaların elinden kaçanları sakladın,
Evliyaları, saltanatları sen yaşadın,
Şehirlerin taçsız sultanı, Şahı idin,
Şimdi 500 TL için kölelerin var İstanbul.

Minik minik 3-E kuzucuklarımı severim,
Öğrencilerimi Dudullu da büyütüp besledin,
Annesiyle el ele tutuşup okula gelip giderdi,
Hasan Hüseyin?e dost oldun İstanbul.

3-E öğrencilerim yollarımı bekler,
Canım öğretmenim diye şarkı söyler,
Hasan Hüseyin çocuklarım diye sever,
Nasip kısmetlerini bol eyle İstanbul.

Sana gelen de gelmeyen de pişman,
Evsiz, işsiz olanların hali pek yaman,
Helal gitti haramzadelere kaldı zaman,
Tarihinle övünmek sana yakışır İstanbul.

Gecekonduların çoğaldıkça çoğaldı,
Derelerin tepelerin sele teslim kaldı,
Üzerinde nice haksızlar para kazandı,
Gönüllü kölelerin çoğaldı İstanbul.

Hasan Hüseyin BAYAR

Hasan Hüseyin BAYAR