DÜN O DÜNDÜ
Gün o gündü, yıl o yıl, aylardan eylül, mevsim son bahar,
Şu çayırda oynardı minik çocuklar.
Ardıma bakmadan gittiğim anlar,
Dün o dündü,
Elveda, hoşça kal, hakkını helal et.
Diyemediğim,
Gün o gündü, yıl o yıl, aylardan eylül, mevsim son bahar,
Şu çayırda oynardı minik çocuklar.
Tek tek dökülüyorken ağaçlardan yapraklar,
Ardıma bakmadan gittiğim anlar,
Dün o dündü.
Ne selam söyleyebildim, ne de gideceğimi.
Gitsem de deliler gibi özleyeceğimi,
Söyleyemediğim,
Gün o gündü, yıl o yıl, aylardan eylül, mevsim son bahar,
Şu çayırda oynardı minik çocuklar.
Tek tek dökülüyorken ağaçlardan yapraklar,
Ara ara güneşi yokluyordu bulutlar,
Ardıma bakmadan gittiğim anlar,
Dün o dündü.
Ay dolunaydı, son dördüne girerken.
Gitmekte nereden çıktı, deli gibi severken,
Bilemediğim.
Gün o gündü, yıl o yıl, aylardan eylül, mevsim son bahar,
Şu çayırda oynardı minik çocuklar.
Tek tek dökülüyorken ağaçlardan yapraklar,
Ara ara güneşi yokluyordu bulutlar,
Çoktan hazırdılar, göçecek kuşlar
Ardıma bakmadan gittiğim anlar,
Dün o dündü.
Aylardan eylül, mevsim sonbahar,
Çoktan hazırdılar, göçecek kuşlar
Ardıma bakmadan gittiğim anlar,
Dün o dündü.
Lokman DEMİRCİ -1981
KARMA ŞİİRLER