Bak, kanseri bile yenerken sevgi.
O zaman neden olur, sevgisizlik?
İnsanın, hoşuna giderken ilgi.
O halde, neden ki bu ilgisizlik?
Verin sevginizi, birbirinize.
Hep gülümseyin, sevdiklerinize.
Herkes hayranlık duysun, ilginize.
Sevgi ekilsin, yüreklerinize.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ne din kaldı, ne de ahlak.
Bakma öyle ablak, ablak.
Helak olacağız, helak.
Kaldık ortada, cas cavlak.
İnsanlar, hepten azıttı.
Gör, bir çoğu da sapıttı.
Ahlak, kapıyı kapattı.
Ve kıyamet, geldi çattı.
Bak, günahlarda boğulduk.
Kötülük ile yoğrulduk.
İyilikleri, unuttuk.
Kalperimizi kuruttuk.
Vereceğiz ince hesap.
Olamazsın orda musap.
İster koyun, ister Kasap.
İyilik ölçüsüdür nisap.
M.Y.
Mesut YÜKSEL
Bu dünya, nasıl bir yer ki?Sor bak kendine.
İnsanın, yaşamaktan başka, tek derdi ne?
Kimi ahlaka bağlanır, kimi de, dine.
İnsansan, insan gibi yaşa, be kardeşim.
Yalana, dolana, sen hiç, tamah etmezsen.
Yoksula ve muhtaca, koşup sen yetmezsen.
Gönülden, iyiyi güzeli, hep vermezsen.
İnsansan, insan gibi ol, sen be kardeşim.
Nefes alıyorum, bak, yaşıyorum dersen.
Sen hep, aza kanaat ve şükür edersen.
İnsanı, doğayı ve hayvanı seversen.
İnsan olmuşsun, yaşıyorsun, be kardeşim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Mevsimler, zamanla, geçiyor sevgili.
Aşklar da, zamanla, azalır demişler.
Sen söyle, bu durum, kiminle ilgili?
Belki de, böylece, söyleyip geçmişler.
Aşk, sevgi azalırsa, ömür geçer mi?
İnsan böyle bir aşkı, içten seçer mi?
Ne olursa olsun, hiç canını sıkma.
Sevda kafeste hapsolan, bir serçe mi?
Kalbini ferah tut, emin ol aşkından.
Sevmeyenin, anlaşılır bakışından.
Eğer sevgi, azalıyorsa, zamanla.
Gerçekten sevmiyomuş ,bunu gör, anla.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL