Sevda Vurgunuyuz
Mevsim yaz, gökyüzünde güneş var.
Hevesim az, bak yüzümde telaş var.
Gün ışıltılı, gün aydınlık, gün güzel.
Ancak sen yoksun, bu beni çok üzer.
Aşıklar, el ele gezerken, bak sokaklarda.
Ben seni arar oldum, yine o kuytularda.
Yürek vurgun, yüz solgun, bu akşamlarda.
Kaybolup gittim, bu şehrin yaman aşklarında.
Gece sahilde, bir rüzgar, tenimi okşar.
Yorgun gemiler, bu limana, demir atar.
Sevgilim, sen ve ben, hangi umudun yolcusuyuz
Bitip tükenmek bilmeyen, bir sevda vurgunuyuz.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ay Çıkmış Geceden
Ay çıkmış geceden, geceden.
Yar giymiş inceden, inceden.
Sevdam, kelimeden, heceden.
Hilal kaşlı yare doyulur mu?
Ay ışığı vurmuş yüzüne.
Aksi yansımış çift gözüne.
Yar güvenirim tek sözüne.
Kalem kaşlı yare doyulur mu?
Ay buluta saklanmış durur.
Yarim orda öylece durur.
Aşkı yaşamayan, uydurur.
Güzel gözlü yare doyulur mu?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Seni Tuz Kadar Seviyorum
Beni, ne kadar seviyorsun? diyorsun.
Sevgilim; seni, tuz kadar, seviyorum.
Evet, evet!, yanlış duymadın, bunu.
Seni, tuz kadar seviyorum.
Bak denizlere, neden tuzludur?
Deniz, tuzsuz olur mu? sevdiceğim.
Tuzlu kokusu olmasa, deniz neye yarar?
Varsın, yanlış düşünsünler, hakkımda.
Ben seni, tuz kadar seviyorum, bitanem.
Gözlerimdeki yaşların, tuzu kadar.
Ekmeğin, zeytinin, çorbanın tuzu kadar.
Ben seni, yemeğin tuzu gibi seviyorum meleğim
Sensiz, tadsız, tuzsuz ve huysuz biriyim.
Hayatımın, tamamlayıcı tadı gibisin.
Seni, aşkımın, eksiksiz yanı gibi, seviyorum.
Ve ruhumda bıraktığın, güzel bir haz gibi...
İsteyen, istediği şekilde sever sevdiğini.
Sevgilim, ben seni; tuz kadar seviyorum...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Felek
Artık hazan zamanı, bülbül ötmüyor.
Dertli de aman sazım, neden çalmıyor?
Niye böyle oldu, hiç yüzüm gülmüyor?
Dertten derde saldı felek, hiç gitmiyor.
Dünya yalan, her şey yalan, hep dediler.
Neden İnsanlar, birbirini yediler?
Daha kıymet bilir, köpek ve kediler.
Dertten derde saldı felek, hiç gitmiyor.
Çok mal mülk paraymış, neden hep tükendi?
İnsanlar belledi, onu hep efendi.
Sarılacağımız, iki metre kefendi.
Dertten derde saldı felek, hiç gitmiyor.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL