Eğitim Sitesi

Sessiz Naralar Şiiri

Sessiz Naralar

Bir kargaşada yalan kavgayım
Denizlerde bir koca dalgayım
Issız sokaklarda bir lambayım
Egom balondur tektir bir

Özleyip ağladığım dünlerim
Gözümden akan yaşlarım var
Köreldikçe benim gülüşlerim
Kendimi boşluğa bırakasım var

İsmim altın harflerle yazılmasada
Cismim düşmanları yaralar
Ruhum batar yokoluşlara
Gönlüm atar sessiz naralar...

İsimsiz Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Kandırması Zor

KANDIRMASI ZOR 05-04-2017

Sancılı gidişte huzursuzluğu
Faşist görüşlerin dindirmesi zor
Kan ve gözyaşında bütün komşular
Yayılan ateşi söndürmesi zor

Kumpaslara kurban verilmiş baş’lar
Ulusal çıkarlar düzensiz işler
O kadar yerinden oynamış taşlar
Düzeni eskiye döndürmesi zor

Yalan söylemlerle kandırır belki
Irkçı söylemlerle beslenmez ülkü
Ne kadar fetbazlık düşünse halkı
Hırçın baskılarla sindirmesi zor

Kor ateşte kullanmıyon maşa nı
İstikrar yok bulamıyon neşeni
Gösteriş yaparken attan düşeni
Gün gelip eşeğe bindirmesi zor

Hukuka alt yapı aratanların
İstikrara çare üretenlerin
Siyasal şiddeti yaratanların
Atamıza bir toz kondurması zor

Canbaba gününü gördürenlerin
Ülkeyi kaosa girdirenlerin
Vizyonsuz siyaset sürdürenlerin
Artık çok geç halkı kandırması zor

İsimsiz

Ve Anlatayım Mı Sahiden ?

Ve Anlatayım mı sahiden?

İçindeki yokluğunu başka suretlere resmetmekteki ustalığımı...

Yüzümdeki sirayetsiz çirkinliğini...

Aheste gülüşlerin senli sırıtan yanlarını...

Belki de kimse sahip çıkmasın diyedir sevgili

Ayrılığına bile sadık kalışım...

Biliyorum...

Dönmezsin...

Zaten bende bir ömür bekleyemem ya seni...

Hani dönüşüne mümkün sebeplerin olsa...

Nefes olur yapışırdım dudaklarına...

Ve Çok yordu bu hayat beni sen yokken...

Kendime yakıştıramadım...

Kabul olmasından korktuğum dualarımla seni beklemeyi...

Sensizlik bana yakışmadı...

Haklısın...

En çok da onlar kanatıyor senli yanlarımı...

Sensiz Tebessümlere meyletmek...

Sesine hasret yaşarken...

Gözlerinde vurulup can çekişmeli bir hayatın koynunda senli adımlamak...

Senli yarınlara gün biriktirmek...

Haklısın...

Çayların da eski tadı kalmadı...

Bardakta durduğu gibi durmuyor melet...

Her dem seni hatırlatıyor...

Hatırlamak unutanlar içindir diyorum kendime...

Oysa kendimi bile hatırlamayacak kadar çok unutmuştum sende...

Mavi kent çocuklarının şarkılarında şahitlik ediyorum anlamını yitirmiş bir kentin köhne bir sokağında vurulmuş bir aşkın son nefes çığlıklarına...

Ölü bedenlere yaşıyor muamelesi yapan bir aşk dilencisinin ‘’Allah Seni Sevdiğine kavuştursun’’ cümlesinde bile bulamamak koyuyor seven adama...

Gizli numaraların tek şahidi olan telefon kulübelerinin ıslak camlarına bırakıyorum adını...

Her nefeste yalnızlık olup boğazımda düğümleniyor bu şehrin sensizlik kokan yanları...

Sen alıcısı bir eskici oluyorum bu kentte...

Cadde cadde seni topluyorum...

Ve kahrolsun Kadın...

Adına yokluğu yakıştıran dudaklar...

Seni bana hasret beni sana gurbet koyan şehirler...

İsimsiz

İftira

İFTİRA

(Başkasının bayramını cehenneme çevirenlere, komşusunun yangınında sigarasını yakanlara duyurudur.)



Hanın, hamamın çöksün, kussül-ömür olasan.

Ölüm geçmesin elen, karalar bağlayasan.

Herkes sevdikleriyle beraber eğlenirken,

Komukuflet içinde, yalavuz ağlayasan.



Bayramlık esvabınla çamurlara batasan

Yağmur, dolu altında kaldırımda yatasan.

Binlerin sıfır olsun, topladığın serveti.

Birer birer sayarak, tefeciye satasan.



İlkbahar görmeyesen, kara kışta kalasan.

Ayazlar, yaksın seni, kendi malın çalasan.

Gündüzlerin kararsın, kâbus olsun her taraf.

Acı çöksün yüzüne, saçın, başın yolasan.



İftira huyun olmuş, sende ona gelesen.

Ömrün çok uzun olsun, ettiklerin göresen.

Erken büktün belimi, gözümde kalmadı yaş.

Madem beni ağlattın, ömründe gülmeyesen.



Ekim/2010 A.N.G

İsimsiz

Sessiz Naralar Şiiri