Serenat Şiiri

Kula Tevekkül Gerek

Tedbirini almazsan elbet düşersin dara

Artık çok geç demeyip kula tevekkül gerek

Eğer sabrın yok ise kapanmaz hiçbir yara

Her şeyi Hak'tan bilip kula tevekkül gerek



Geçmişe baktığında daha dün gibi dersin

Anı dolu maziye dalıp dalıp gidersin

Kime merhem oldun ki ondan medet beklersin

Ektiklerini biçip kula tevekkül gerek



Öyle bir an gelir ki söner gözdeki ferler

Viran olur tüm bağlar solar gülşende güller

Bir kurumuş dal gibi savurur anda yeller

Geçmişten bir ders alıp kula tevekkül gerek



Tevekkül ettim diye sanma ak pak olursun

Çalışırsan dürüstçe Hak yolunu bulursun

Nefsine hâkim olup amelince solursun

Kini nefreti silip kula tevekkül gerek



Bu âlemin içinde ilm ararsan büyürsün

Bugünün dün gibiyse şefaat zor görürsün

Mal mülk hep bana derken bu hırsınla ölürsün

Haklıya hakkın verip kula tevekkül gerek



Son pişmanlık faydasız bunu sen de bilirsin

Yine de kul hakkı yer onca günah işlersin

Dört duvara girmeden çok geç değil bilesin

Bin kere tövbe edip kula tevekkül gerek



Şefaat eder Gaffar yeter ki isteyesin

Dilin dönmez olsa da gönülden dileyesin

Şehadet ya Muhammed ümmetimdir diyesin

Doksan dokuz zikredip kula tevekkül gerek



Geldi geçti Melanî günü israf etmedi

Ömür çok kısa imiş bildi ama yetmedi

Oysa ne işler vardı daha hepsi bitmedi

Geçen ömre şükredip kula tevekkül gerek



Tahsin MELAN



Şiirin seslendirilmiş sunumu:

http://www.youtube.com/watch?v=IWgxNV49U9I&feature=related

Tahsin MELAN

Söyle

Bastığı yerlere kurban olduğum

Söyle nedir benim senden çektiğim

Ahirim çöl iken bağban olduğum

Söyle nedir benim senden çektiğim



Daha gonca iken öpüp koktuğum

Dikenler içinden çekip yolduğum

Bülbülce adına nağme sunduğum

Söyle nedir benim senden çektiğim



Tutuldu dillerim diyemez oldum

Acıttı sözlerin gülemez oldum

Unuttum cemalin bilemez oldum

Söyle nedir benim senden çektiğim



Uğruna sararıp solmuştu rengim

Ne Kerem ne Mecnun olamaz dengim

Aslı’ya Leyla’ya yeterdi sevgim

Söyle nedir benim senden çektiğim



O ceylan gözlere tutulup kandım

Ahir ömrüm içre hurisin sandım

Yaradandan sonra tek sana taptım

Söyle nedir benim senden çektiğim



Anamı atamı hiçe saydırdın

Zemheri ayazda nâra bandırdın

Boz bulanık edip gönlüm yıldırdın

Söyle nedir benim senden çektiğim



Bedenim göçende ardımdan ağla

İstersen yüreğin kor ile dağla

Sen de murad alma karalar bağla

Yetti artık benim senden çektiğim



Melanîyem gayrı sevemem derdim

Uyandım gafletten gerçeğe erdim

Hak aşkına varıp batılı yerdim

Bitti artık benim benden çektiğim



Tahsin Melan



Şiirin sunumu:

http://www.youtube.com/watch?v=0_u9H6lDZiE&feature=related

Tahsin MELAN

Gitme

Hicran ateşini bağrımda yakıp

Elveda demeden çekip de gitme

Verdiğim buseler haramdır deyip

Sensizlik nârına yakıp da gitme



Bir hiç miydi söyle bitmez sevdamız

Gönüllerce süren onca kavgamız

Kapandı mı şimdi günah sayfamız

Ellerim böğrümde koyup da gitme



Nasıl bir oyundu bu bilemedim

Gözünden yaşları hiç silemedim

İstesem de sana bak gelemedim

Gözyaşların haram edip de gitme



Fala inanıp da elimi verdim

Hayat çizgisinde adın var derdim

Şu kalan ömrümü önüne serdim

Kadir kıymetini bilip de gitme



Pembe bir hayaldi vakitsiz soldu

Gülen gözlerine kederler doldu

Oysa beklentimiz ayrılmaz yoldu

Bir inat uğruna kaçıp da gitme



Kurudu güllerim çalıya döndüm

Pervanem olmuştun ben sana yöndüm

Şavkıma gelince anında söndüm

Bir mumluk hârımda yanıp da gitme



Kimseler görmedi son halimizi

Yağmurlar kıskandı bu sevgimizi

İçtiğin şişede bir dudak izi

Veda busem olsun deyip de gitme



Cemalinde gördüm solmayan gülü

Edep irfan bilir hem de görgülü

Can kafesimdeki çalı bülbülü

Son defa cıvılda susup da gitme



Kardelen misali doğdun gönlüme

Gençlik aşısıydın girdin ömrüme

Ne gerek vardı ki bunca zulüme

Her şey bitti deyip solup da gitme



Kurudu dallarım karardı dünyam

Sen gittin gideli tükendi hülyam

Gecelerim sensiz umutsuz rüyam

Affetmem diyerek kızıp da gitme



Ağlama ne olur dert etme beni

Bil ki yeter bana görsem gölgeni

Bir ah çeksem gelip bulur mu seni

Al tut ellerimi salıp da gitme



Zümrüt oldu gözler ufkuna daldı

Kenetlendi eller terledi kaldı

Girdabın içinden boşluğa saldı

Hepsi bir masaldı kanıp da gitme



Biz de yasak aşkın kurbanı olduk

Çiğdemce açıp anında solduk

Yabanda ararken gönülde bulduk

Yeşeren dallarım yolup da gitme



Sen üzülme n’olur gamlanma gülüm

Bu halini görmek inan ki ölüm

Er geç göçtüğümde savrula külüm

Bir sitem yağmuru sanıp da gitme



Sanma ki isterim dönmeni bana

Bu sevdayı içtim ben kana kana

Beni bırakıp da gittiğin ana

Bin pişman olursun şaşıp da gitme



Melanî aşkınla yanıp yoğruldu

Hakk’ın rahmetine göçüp savruldu

Cehennem nârına yandı kavruldu

Hakkın haram edip küsüp de gitme



Tahsin MELAN



Şiirin seslendirilmiş sunumu:

http://www.youtube.com/watch?v=Oga4DPm3yoU

Tahsin MELAN