İlk kavgamızdı bu
Yaralanmış mıydık ki derinden?
İlk kırgınlıktı bu
Üzülmüş müydük ki bilmeden
Çıkmıştı amansız bir söz hissetmeden
Pişman olmuştum gözyaşlarımı silmeden
Gururuma yenildim akşam güneşim
Söyleyemedim narin bir söz seni incitmeden
Sıla gibi üzdün beni ey sılam
Yar elinde yareme açtın koca bir yaram
Naz etme ürkek yar, etme dünyayı haram
Cayma verilmiş yeminlerden, ben nasıl dayanam
Düşürme mecnun misali bu yüreği çöle
Üzülme sakın, bakma dilimdeki arsız söze
Görseydin gözleri, gülüp geçerdin yalan sözlere
Hala inanmıyorsan, bak seni anlattım cümlelere
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
bir mektup yaz yada bir haber ver
ne sırrın var nede bir haber
ne oldu unuttun mu beni
bak buralarda yine rüzgar eser
sevinirmisin üzünürmüsün bilmem ama
ben seni çok özledim galiba
hayat yine çizdi kaderimi
hiçbirşey bırakmadı bana
ne kadar yüksekteymiş aşk
bir türlü ulaşamadım
ne kadar derinmiş aşk
bir türlü derinine dalamadım
İsimsiz
Sanma ki şimdi beni, yastayım
Matem tutuyorum geçen günün ardından
Ömrümün son bulduğu yere geldim, hastayım
Çaresizlik girdabı içinde bitişimin ardından
Sanma ki şimdi beni,bahtiyar
Acılarım kat kat arttı bin türlü
Bu yaşlı bedenim soğuklaşmış, ihtiyar
Çıkmazın içindeyim,yol alamıyorum bir türlü.
Sanma ki şimdi beni,allandı
Altın kemer takanların değerleri biçildi
Seni gören ağaçların yaprakları dallandı
Feryadımdaki çığlık tüm dünyaya saçıldı.
Sanma ki şimdi beni,sen üzgün
Seçemediğim bir hayalin peşindeyim
Artık ben perişanım,halim ise süzgün
Arıyorum bulamıyorum ben neyin içindeyim.
Sanma ki şimdi beni,sen solgun
Bir deryaya tutulup akıp gitmek istiyorum
Ne bir insan hoşgörülü,ne bir insan olgun
Söylenceye kapılıp destan olmak istiyorum.
Sanma ki şimdi benim,saçlarım ak
Düşerler bir gün karalar bağlarım
Yüreğim temiz,ferah ve pak
Lakin dayanamaz bu acıya ağlarım.
İsimsiz
Ayrıldı yolumuz ulaşamadık
Senden ayrılmayı ben mi istedim
Ne hayaller kurup neyle yaşadık
Senden ayrılmayı ben mi istedim
Gel dedin sen çıktı engeller
Kaderimiz değil bozuldu dengeler
Aşkımızı kıskanırdı nine dedeler
Senden ayrılmayı ben mi istedim
Yemin olsun ki seni çok sevdim
Senin için ölüme geldim
Ferhat gibi dağları deldim
Mecnun olmayı ben mi istedim
Derdimi yazdım okuyabilsen
Ne haldeyim ah bile bilsen
Aklımda fikrimde hayalimde sen
Sensiz yaşamayı ben mi istedim
Belki evlendin çocuğun oldu
Bunu yazarken gözlerim doldu
Ayrılmak bence yıkılmak oldu
Bizi yıkmayı ben mi istedim
Aşkımız kim bilir mahşere kaldı
Gözlerim biranda maziye daldı
Kahbe felek benden seni aldı
Feleğe vermeyi ben mi istedim...
Kederli Şair Mehmet 23
İsimsiz