Sen'den Gayrı Kimim Var?
Bir hiç iken var eden,
Sen’sin beni halk eden,
Sen’den gayrı kimim var?
Sen’den gayrı kimdir yâr?
Sen’sin akıl takan,
Sen’sin gözler açan,
Sen’den gayrı kimim var?
Sen’den gayrı kimdir yâr?
Sen’sin dil, dudak veren,
Sen’sin el, ayak veren,
Sen’den gayrı kimim var?
Sen’den gayrı kimdir yâr?
Sen’sin nimetler veren,
Sen’sin sofralar seren,
Sen’den gayrı kimim var?
Sen’den gayrı kimdir yâr?
Sen’sin nebi gönderen,
Sen’sin hakkı gösteren,
Sen’den gayrı kimim var?
Sen’den gayrı kimdir yâr?
Sen’sin ümitler veren,
Sen’sin beni güldüren,
Sen’den gayrı kimim var?
Sen’den gayrı kimdir yâr?
Sen’sin Ezeli olan,
Sen’sin Ebedi olan,
Sen’den gayrı kimim var?
Sen’den gayrı kimdir yâr?
Sen’sin ruhum kabzeden,
Sen’sin Sana sevk eden,
Sen’den gayrı kimim var?
Sen’den gayrı kimdir yâr?
Sen’sin beni kaldıran,
Sen’sin beni haşreden,
Sen’den gayrı kimim var?
Sen’den gayrı kimdir yâr?
Sen’sin beni ölmüşken dirilten,
Sen’sin ebedi hayat bahşeden,
Sen’den gayrı kimim var?
Sen’den gayrı kimdir yâr?
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen'sin Ya Rabbel Alemin
Ve tüm yıldızların işaret ettikleri,
Ve tüm âşıkların anlattıkları,
Ve tüm kuşların zikrettikleri,
Ve tüm mahlukatın “Yâ Ehad!” dedikleri,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve her bir mahlukun,
Gerek kálen,
Gerek hâlen,
Yalvarıp durduğu,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve kentilyonlarca yıldızları,
Ve milyarlarca galaksileri,
Ve milyarlarca gezegenleri,
Boşlukta durduran, aşkınla döndüren
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve her kış mevsiminde,
Hayat verdikten sonra,
Yeryüzünü öldüren,
Yaprağıyla, toprağıyla
Müthiş bir kabristana çeviren,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve her bahar mevsiminde,
Ölümünden sonra,
Yeryüzünü dirilten,
Yaprağıyla, çiçeğiyle
Ve meyvesiyle haşreden,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Ve ben görüyorum ki,
Kıyamet anında,
Dilediklerinden gayrı
Her şeyi öldüren,
Ve din gününde tekrar dirilten,
Sen’sin Yâ Rabbel Âlemin.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Kalu Bela
Özgürlüğe ölüm,
Kuşa bir kafes,
Kim bilir,
Ne zaman verilecek son nefes?
Zannetme hayattan gaye,
Sadece heves!
Kâlû Belâ’yı nasıl unuttun?
Ey ruh, sana pes!
Yanmış aşk ile bu yürek,
Unutulmamış hiçbir dilek,
Ne bilirsin?
Belki yarın gerçekleşecek,
Uyan artık gafletten, ölüm ansızın gelecek!
Sanma herkes de seninle bir gelecek.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Dur Gitme, Bekle!
Dur gitme, bekle!
Yazılır bir dize,
Âşığın dilinde,
Mükemmel bir hece,
Mahlukat coşuyor,
Yûnusla bu gece.
Az sonra şâir şiiri tamamlar,
Göklerde melekler bu zikri alkışlar:
Yâ Hamîd! Yâ Vedûd! Yâ Vâlî! Yâ Vedûd!
Yâ Melik! Yâ Vedûd! Yâ Samed! Yâ Vedûd!
Yâ Kerîm! Yâ Vedûd! Yâ Alîm! Yâ Vedûd!
Yâ Hakîm! Yâ Vedûd! Yâ Semî’! Yâ Vedûd!
Yâ Mucîb! Yâ Vedûd! Yâ Basîr! Yâ Vedûd!
Yâ Câmi’! Yâ Vedûd! Yâ Râfi’! Yâ Vedûd!
Yâ Muiz! Yâ Vedûd! Yâ Azîm! Yâ Vedûd!
Yâ Kuddûs! Yâ Vedûd! Yâ Veliyy! Yâ Vedûd!
Yâ Vahîd! Yâ Vedûd! Yâ Ehad! Yâ Vedûd!
Yâ Vedûd! Yâ Vedûd! Yâ Vedûd! Yâ Vedûd!
Âşık bir çılgındır,
Sanmayın yılgındır,
Şâire seslenen,
Ay ile yıldızdır.
Zannetme Yûnus,
Zikirde yalnızdır.
Az sonra şâir şiiri tamamlar,
Göklerde melekler bu zikri alkışlar:
Yâ Hamîd! Yâ Vedûd! Yâ Vâlî! Yâ Vedûd!
Yâ Melik! Yâ Vedûd! Yâ Samed! Yâ Vedûd!
Yâ Kerîm! Yâ Vedûd! Yâ Alîm! Yâ Vedûd!
Yâ Hakîm! Yâ Vedûd! Yâ Semî’! Yâ Vedûd!
Yâ Mucîb! Yâ Vedûd! Yâ Basîr! Yâ Vedûd!
Yâ Câmi’! Yâ Vedûd! Yâ Râfi’! Yâ Vedûd!
Yâ Muiz! Yâ Vedûd! Yâ Azîm! Yâ Vedûd!
Yâ Kuddûs! Yâ Vedûd! Yâ Veliyy! Yâ Vedûd!
Yâ Vahîd! Yâ Vedûd! Yâ Ehad! Yâ Vedûd!
Yâ Vedûd! Yâ Vedûd! Yâ Vedûd! Yâ Vedûd!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
