Hafiften fısıldayan rüzgâr
Ve gece arkadaş bana
Sessizlikte aramıyorum kendimi
Tutuldu dilim konuşmuyor.
Sen yoksun düşlerimde
O kadar çok gün geçti ki
Silindi anılar beynimden
Kurudu gözlerim ağlamıyor
Oysa senden ayrıldığımda
Söz vermiştim kendime
Unutmayacaktım her yaşadığımızı
Durdu beynim algılanıyor.
Devamı sonra...
Kerimcenk
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen gittin gideli her anım acı veriyor bana,
Hiç kimse Bulamadı, bir ilaç bu yarama
İlk nefesim sen, Son nefesim Sen
Seni ne kadar Sevdiğimi ah bir bilsen...
Şimdi yürüyorum ıssız sokaklarda
Gözlerim arıyor seni karanlığın ortasında;
Özlüyorum Özlüyorum Her şeyi
Her şeye Rağmen Bekliyorum Hâla...
Mehmet Sezer
KARMA ŞİİRLER
Ritmi yitik bir sancı…
Varla yok arası neşeyi de ihlal eden sanrılar…
Tetikleyicisi sair imge,
Kalıbımı basarım… demeye ne hacet
Kazan, beynimin birincil haznesi
Hele ki üstün körü bir gün olmaktan öte
Kazanım bildiğim bunca kaybı da
Elemişken elimin tersi ile.
Gidip de dönmeyi unutan nice nazlı yürek;
Yangınların ihbarında
Nasılsa yok bir duyan, gibilerden bir teyakkuz ve
Sırtımı sıvazlayan kaderin güncesinde
Mahiyetinin ne olduğu kayıp bir derleme
Yine sandıkta gizem,
Sanmadıklarımda derin bir hüzün
Kınında olsa olsa güdümlü bir lehçe
Adını anmayı unuttuklarıma nazire eden
Yine konuğu yüreğimin sayısız maruzat.
Bir yanım hep eksik;
Yürek de tutsak diyenlere
Derinden bir saygı
Kinayelerin uçuştuğu şu boşlukta
Hiçliğimle tokalaşan titrek kanatları
Yine pervane yetilerimi dingin kılan
O beyaz huzmede.
Bir açıp bir kapadığım gönül gözüm,
Her ürperişinde tenimin
Ölümüne sevilmeyi dilediğim garip bir aksan,
Alışagelmiş olmayı dilemenin de çok çok ötesinde
Harcı âlem gönlün kozasına sakladığım
En uçarı heyecanlarımı armağan ettiğim meleklerden
Duyduğuma biat,
Kopup da geldiğim dünlerime inat
Hangi aksandan müteşekkilim de
Bir sancıdan bir sanrıya sürüklendiğim
Her şiiri kutsal bilip
Rahmetin katında
Araza durduğum
Aşk misali onca sözcüğün vebalini de
Sırtlandığım…
Hoyrattansa ifrata kayan,
Kayıp da düşmeyi tehir ettiğim şu kaygan zeminde
Nasıl oluyor da adımlıyorum rahmeti,
Demenin özrüne vakıf bir faniyim alt tarafı
Hadi uçalım şiirlere,
Konalım kanatlarına aşkın
Elemin gücünden geliyor tüm ilhamım madem
Yine de şair olmaktan öte
Çok uzak bir iklimdeyim.
Şair vasfından önce aşkı şiar bildiğim
Ömrün rahmetine doyamadığım
Andıkça anılmaya uzak kimi gönülde
Kanayan bir lehçeyim için için
Açmayı bir türlü beceremediğim bir gül’üm;
Hele ki aksini inkâr etmek aklına gelmeyen
Andıkça sevgiyi dirilmeyi ümit ettiğim
Bir cesedim:
Celbim hep gönlümdeki yangın;
Sevmek ise tek maruzatım,
Ezelin hükmünden önce başlayıp
Çağları yakalayan hükümranlığında Mevla’mın.
Gülüm ÇAMLISOY
KARMA ŞİİRLER
10.12.2013
Uyanıyorum önce
kendi başıma,
kimsenin günaydın
mesajı olmadan..
Kahvaltı yapıp
işe koyuluyorum
akşam planım olmadan..
Arkadaşlarım gezip
tozuyor ben olmadan
Daha yaşım 22
ölümü bekliyorum,
vaktim dolmadan..
KARMA ŞİİRLER