Saçma yaşantılara
kucak açan
kişi
günü gelince
nereye
sığınacağını
düşünür.
Bilmez oysa
üstünde
nefes aldığı
toprakları
tanımadığı için
yabancıdır
yaşadığı
topluma.
İsimsiz
Sen Üzülme
hissediyorum sana olan aşkımı
ÜZÜLME sadece içimden seviyorum seni
düşündüğüm her an ağlıyorum
ÜZÜLME bende gülerim birgün
uykudan uyandığım her an
aklıma geliyorsun meleğim
aklıma gelmek bile istemiyorsan
ÜZÜLME sen yeter ki
ben bir daha uyanmam
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer İsimsiz Şiirleri:
Yokuşu ben çıkıyorum
İnişi senin olsun
Zehiri ben içiyorum
Su senin olsun
Dikeni ben yoluyorum
Gülü senin olsun
Birtane bulmuşsun
Hayırlı osun
BİRTANEDE BEN BULDUM
HABERİN OLSUN
İsimsiz
Aylardan Kasım mı arkadaş,
Hüzünlü döküyor yapraklar,
Acıklı yağıyor yağmurlar,
Ve yangını körükleyen rüzgârlar...
Güneş mi hani nerde bizden uzak,
Kar erken yağdı, benim dağlara,
Nerde kar çiçekleri hani!
Dünya bana niye küsersin ki,
Bir gariban nefes alıyorum...
Zorlama atıyor kalbimiz,
İttire kaktıra yol alıyoruz,
Nerde şefkat elleri nerde sevgililer,
Romanlardamı kaldı mutlu sonlar...
Karmakarışık bir acı var bee
Ateşe benzin dökülür mü ki
Gelsin ölüm saati biçilsin kefenim,
Bulutlara gömülsün cesedim...
Vur öyle derinden öyle içten,
Vur ki inlesin dağlar taşlar,
Okunsun minarelerden salalar,
Yasımı tutmasın kasımdan arda kalanlar...
İsimsiz