Sen ki; hiçlik makamında
Beni yücelten,
Sonra hiç birşey olmamış gibi
Gidensin...
Sen ki; benim geleceğimdin
Unudumdun belki...
Islak sokakların
Kaybolmuşluğunda
Kaldırımlarda bıraktın...
Tüm umutlarım
Gömüldü oracıkta...
Sen ki...
Bir katil gibi
Kurbanını seçtin
Ve öldürdün beni...
Ve hiçbir şey olmamış gibi
Çektin gittin...
Sen ki...
Bel ki...
San ki...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Geceler ah bu geceler!
Işıl Işıl pencereler.
İnsanlar yalnızdır evde.
Çekilir hemen tül perde.
Geceler ah bu geceler!
Hiç bitmez mi ki bu dertler!
Çıkmaz ağızdan heceler.
Öksüz kaldı şu cümleler.
Geceler sessiz soğuk.
Kaskatı kesildi yumruk.
Dert keder bini aşmış.
Yine içim sana buruk.
Geceler hep kara siyah
O gözlerin koyu siyah
Beni vurdu oldu silah
Görür kulu yüce Allah
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yaşım, daha yeni, on sekiz.
Umutlar, boylu boyunca, uzanır.
Herşey, toz peme, gözüme.
Kimse yetişemez, bak, hızıma.
Gönlüme düştü, o kız.
Şımarıkça, biraz da çılgın.
Bense, alabildiğine efendi.
Cesarette, o beni yendi.
Herşey, alabildiğine ahenkli.
Gökkuşağı, sanki daha renkli.
Hayatı yaşamak, pek zevkli.
Sonra, onla ayrıldık.
Yalnızlıkla, birbirimize sarıldık.
Bilinmeyen bir geleceğe,
Gençliğimle, yola çıktım
ve belki, ihtiyarlığımla karşılaşacağım.
Ona, bir not, iletmek isterdim.
Ne olursan ol, önce İnsan ol,
Sonra, yüreğinle düşün.
Yaşım, daha yeni, on sekiz.
Bu yollarda, hep tekiz...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Viran oldu, gönül bağım.
Boran oldu, karlı dağım.
Sızlar oldu, solum sağım.
Sen gidende, tatlı yarim.
Bağım, bahçem çorak oldu.
Güllerim bak, toprak oldu.
Ev, ocak hiç, tütmez oldu.
Sen gidende, nazlı yarim.
Yaralarım, kaldı naçar.
Yarim kalbi, aldı kaçar.
Şimdi bende, yara açar.
Sen gidende, şirin yarim.
Özlem aşka, sığmaz taşar.
Aşk engeli, yılmaz aşar.
Sevdamız, yürekte yaşar.
Sen gidende, güzel yarim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL