Eğitim Sitesi

Sanmışım Şiiri

Sanmışım

Sanıyordum ki her inişten sonra çıkış,

Her zahmetten sonra rahmet,

Yokluktan sonra bolluk gelir.

Kıştan sonra bahar gelir,

Sanıyordum…

Ne kolaylık var, ne rahmet, ne bolluk,

Gözümü nereye çevirsem hep yokluk…

Kalmadı artık hayatımda bahar ve yaz

Olmayacak bundan böyle hiçbir güzelde naz.

Bahar düşman, kader düşman, aşk düşman,

Benim olmakla kaderim pişman.

Ben lanet okuyacakken felek okuyor,

Dertler örümcek olmuş, ufkumu dokuyor.

Güneş de nefret eder oldu benden,

Ne zaman bakmak istesem,

Selam vermek istesem,

Gizlenir kara bulutların ardına.

Yetişir hemen şimşekle yıldırım yardıma.

Boğmak ister suyla yoğrulmuş çamurda...

Sanıyordum ki ben bütün kötülükleri yenerim,

Çünkü kendimle baş başayım,

Kendimle barışığım!

Ama sadece sanmışım…

Oysa aklım kalbimle düşman,

Vicdan mantığımla düşman.

Âşık SEYHANÎ Şiirleri

  

ahmet baydar Bırak bu fingirdekliği KEREM sana ASLI mı bulunmaz 2007-12-02

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Âşık SEYHANÎ Şiirleri:

Son Dua

Sus ey bülbülüm, ötme yanık yanık!

Ezelden kalma herhâl, bağrım yanık

Yanaklarım ıslak, ağlamışım, neden?

Hep gülmüştüm oysa, aşkı bilmeden.

Aşk kalbe yazılan sevdanın adı

Ne kutsalmış meğer,silinmez yazı

Alınyazımdı düşümde gördüğüm,

İncecik saçları olmuştu kördüğüm.

Tek tek ördüğüm saçlar oldu ilmek,

Hemen geçti boynuma, suç mu sevmek?

Ah..! Evet, sevmek suç, cezam hicrandır,

Felek gülsün bahtıma son duamdır!

Âşık SEYHANÎ

İnsafsız

Haber geldi yârenden, yâr elinden

Bir daha buralara gelmez, gelemezmiş.

Bir parça göndermiş güllü mendilden,

Artık gözyaşı silmez, silemezmiş

Ele güne çıkmaz, çıkamazmış.



Demiş ki :“Görsün Mecnun’u, Kerem’i

Tatsın hele bir kanseri, veremi,

Ferhat bile bulamamışken Şirin’i..”

Tabipler toplanıp gelse yanıma,

Yardan gayrı ilaç bulamaz yarama.



Mecnun çölde çaresiz, Ferhat dağda,

Leyla kumda gizli, Şirin hülyada.

Onun gibi insafsız yok dünyada

Elimde gül beklerim gündüz gece,

Yâri anlamak zor, sanki bilmece.



Seyhani söyler sözü, vurur saza,

Yâr hâlâ kendini neden çeker naza,

Pişman olmak için lâzım mı kaza,

İsmini okur kalbim hece hece,

Elimde gül beklerim gündüz gece

Âşık SEYHANÎ

Kara Dünya

"Gökyüzünün başka rengi de varmış"
Bana ne?

Çöp kovası devrilmiş sokağın sonunda
İçinde bir kedi ağzında kılçık
Dışında torbasını dolduran bir kadın
Mücadele ediyor bir köpekle
Çıkmıyor sesi,
Belli ki boşa tüketmeyecek
Çocuklara ayırdığı nefesini.
Kapkara gözlerinden akan
Kapkara yaşlar
Derin izler bırakmış yanağında
İçine dünyalar sığan.
Sığamamış mesut insanların dünyasına
Hatta hiç dalmamış mutluluk hülyasına
Kızgın değil, kırgın değil,dargın değil
Duyguları körelmiş zamanla
Gözlerinin sönmüş ışığı
Karaymış dünyası,kapkaraymış dünya.

Dünyanın başka rengi de varmış!
Bana ne?

Åşık SEYHANĪ

Âşık SEYHANÎ

Sanmışım Şiiri