Yine kalbimde hazan hasadı;
Yine yağmur çiseliyor...
Ve umutlarım birer yaprak dökümü
Kuru dallarda...
Artık, ne tadı kaldı şiirin,
Ne şarkıların nağmelerindeki terennüm...
Bir göç başladı bulutlarda bu akşam;
Kimbilir, hangi dağ başına misafir...
Bir sele kapıldı sevgi; anlamı,
Kaybolmuşçasına...
Söylenmeyene, yalana tutsak!
Ne sevgiliden vefa kaldı;
Ne ilk aşktan heyecan...
Yine yelken açtım sonsuzluğa,
Bilinmeyene doğru...
Yine kalbimin, değişmeyen konuğu vardı
Bu akşam;
Bir adı ayrılık, bir adı hicran...
Vuslat, bulvar kaldırımlarında
Bir hayat kadınının adı artık...
Ben, hep korkardım şiirlerimin
Son dizelerinden;
Çünkü hep bir mahkumiyet vardı;
Güzelin, çirkine,
Doğrunun, yalana,
Sevginin, ayrılığa,
Mahkumiyetiydi bu...
Demek bir yaşam kuralıydı benim için;
Acılarda olgunlaşmak bilge misali...
Oysa, bir avuç mutluluktu karşılıksız
Beklediğim...
Hep verildi sandım masum gülüşlerle;
Sonra, beyaz bir kuş oluverdi aniden;
Ve kayboldu; engin maviliklerde...
Artık ne kardelenlerin gülüşü
Ne de yeşilin tonları, bir anlam taşır
Benim için;
Sadece
Bir göz yaşı, beyaz güllerde hatıra kalan...
Yine kalbimde hazan hasadı;
Ne tadı kaldı şiirin artık;
Ne şarkıların nağmelerindeki terennüm;
Bir göç başladı bulutlarda bu akşam;
Kimbilir hangi dağ başına misafir...
Zeki Uçar
1999
Zeki UÇAR Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir yavru ceylan gibi
Sekerek geçiyor zaman
Ve derin bir su gibi
Sessizce...
Bir ahenk yalnızlığıdır,
Vadilere savrulan akşam.
Hep korkuludur ağaçlar,
Akşamın alacasında,
Ya bir yılan sarılır
Gövdesini,
Nar tanesini beklerken,
Ya da, kanatlarında korku,
Aniden uçuşur kuşlar.
Geceyi böler; savurur!
Masal düşkünü,
Çocukluğumdan kalma,
Hep bir kuşun kanadında,
Yolculuk.
ZEKİ UÇAR
Zeki UÇAR
Sensizlik,
Yangınlar gibi büyür
Yüreğimde, her akşam.
Karlı bir kış gecesinde,
Masallara kurulur zaman,
Bizim olmadığımız,
Karanlık ve ıssız,
Gözlerin büyürdü;
Dilin susardı gecede,
Yüreğin konuşurdu,
Nasıl da mutluluğa
Dönüşürdü keder,
Göz yaşlarındaki sevinçle,
Masalımız bitti artık,
Ne yarınında bulunuyoruz
Zamanın,
Ne dün kabul eder bizi,
Masaldaki kahraman
Biz değiliz artık...
ZEKİ UÇAR
Avukat / Ankara
Zeki UÇAR
Sen yine kopar saçlarını,
Ve ilmeliğe dur.
Gecenin ölgün ışıkları,
Kör bir gölge,
Erişilmez özlemlerine.
Ve umarsız bir sanrı havasıyla,
İçre yürek kımıltıların;
Gözlerin kızgın birer,
Demir eriyiği,
Ve takvimler,
Sayısız sitemlerle düşürecek,
Saçlarına yaprak, yaprak.
İşte o zaman,
Ya alır baharımı giderim.
Ya da yaşadığımız,
Hikaye olunur belki...
ZEKİ UÇAR
Ankara
Zeki UÇAR