Sağlığa Zarar Şiiri

Yorgun Savaşçının Şiiri

İnsan bir açmaza düşmeye görsün

Başlamasın bir çöküntü yürekte

Ölümdür o yerde düşündüğün

Sevilmek de boştur artık sevmek de



Gün ortası karanlık diz boyudur

Acıdır hep geçmişten ne kalmışsa

Yaşamak! O yanıtsız bir sorudur

Huzur bitmiş, hayaller dağılmışsa



Nefes almak yitirir anlamını

Boğazına dizilirken lokmalar

Bir çaresizlik sarar dört yanını

Sesler uzaklaşır, söner lambalar



İsyanın yüreğine sığmaz olur

Hep kader gelmişse sevinç yerine

Ölümün kara gölgesini bulur

Şimdi bakanlar yorgun gözlerine



Bir bozgun başlamıştır ki amansız

Düşmüştür kalelerin birer birer

Bak! Savaşçıların yatıyor cansız

Onlar ki hep sevdiler, hep verdiler



Yitirdin neyin varsa, anla artık

Tek başına kalan sensin ortada

Düşlerin toz duman, umutlar kırık

Dün anlamsız, yarınlar paramparça



Yapayalnızsın koca bir evrende

Uzakta, taparcasına sevdiğin

Gelmeyecek, ne kadar gel desen de

Ondan böyle bir yangın yeri için



Ondan böyle yıkılan bir dünyanın

Altında bak tek başına kalmışsın

Uzağında özlediğin bir anın

Çökmüşsün, devrilmişsin, yıkılmışsın



Sarmış kollarını boynuna ölüm

Ne yapsan boş, kurtulamazsın artık

De ki:-- Hep yalanmış, bitiyor öyküm--

Bak! Can kuşun havalarda çığlık çığlık...



Ümit Yaşar Oğuzcan

SEVİLEN ŞİİRLER

Sol Yanım Acıyor Anne

Sol yanım çok acıyor anne.



Merhaba anne,



Yine ben geldim.



Merak etme okuldan çıktımda geldim.

Annelerde babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama

Ali 'Okula gitmezsem annem çok kızar, merak eder' demişti de

Onun için söylüyorum.

Geçen hafta öğretmen,

Sağ elimde sarımsak, sol elimde soğan dedirte dedirte

Öğretti sağımı solumu.

Ben biliyorum artık Anne sağım neresi, solum neresi.

Ağrıyan yanımın neresi olduğunu şimdi iyi biliyorum anne.

Hani geçen geldiğimde “şuram acıyor işte şuram” demiştim de

Bir türlü söyleyememiştim ya acıyan yanımı anne

Bak şimdi söylüyorum

Şuram işte,



Sol yanım çok acıyor anne.

Hem de her gün acıyor anne her gün.

Dün sabah annesi Ayşe'nin saçlarını örmüştü.

Elinden tutup okula getirdi.

Yakası da danteldi.

Zil çalınca öptü, “hadi yavrum sınıfa” dedi.

Bende ağladım,



Ağladım hiç de utanmadım.

Öğretmen ne oldu dedi.

“Düştüm dizim çok acıyor” dedim. yalan söyledim anne.

Dizim acımıyordu ama sol yanım çok acıyordu anne.

Bugün bende saçım örülsün istedim.

Babam ördü ama onunki gibi olmadı.

Dantel yaka istedim.

Babam 'Ben bilmem ki kızım' dedi.

“Bari okula sen götür” dedim.

'Kızım, iş' dedi.



Bende “banane dedim, ağladım.

'Kızım, ekmek' dedi babam.

Sustum ama okula giderken yine ağladım anne.

Ha bide sol yanım yine çok acıdı anne.

Herkesin çorapları bembeyaz, benimkiler gri gibi.

Zeynep 'annem beyazlara renkli çamaşır katmadan

yıkıyormuş' dedi.



Babam hepsini birlikte yıkıyor.

Babam çamaşır yıkamasını bilmiyor mu anne?

Uff babam, her gün domates peynir koyuyor beslenmeme.

Üzülmesin diye söylemiyorum ama

Arkadaşlarım her gün kurabiye, börek, pasta getiriyor.

Biliyorum babam pasta yapmasını bilmez anne.

Hava kararıyor, ben gideyim anne.

Babam bilmiyor kaçıp kaçıp sana geldiğimi.

Duyarsa kızmaz ama çok üzülür biliyorum.

Kim bozuyor toprağını,

Çiçeklerini kim koparıyor.

İzin verme anne ne olur toprağına el sürdürme.

Eve gidince aklıma geliyor bide bunun için ağlıyorum anne.

Bak kavanoz yanımda, toprağından bir avuç daha alayım.

Biliyor musun anne her gelişimde aldığım topraklarını şu kavanozda biriktirdim.

Üzerine de resmini yapıştırıp başucuma koydum.

Her sabah onu öpüyor kokluyorum.

Kimseye söyleme ama anne.

Bazen de konuşuyorum onunla.

Ne yapayım seni çok özlüyorum anne.

Ha unutmadan,



Öğretmen yarın anneyi anlatan bir yazı yazacaksınız dedi.

Ben babama yazdıracağım.

Öğretmen anlarsa çok kızar ama banane kızarsa kızsın.

Ben seni hiç görmedim ki neyi, nasıl anlatacağım anne.

Senin adın geçince sol yanım acıyor anne.

Hiç bir şey yutamıyorum.

Bazen de dayanamayıp ağlıyorum.

Kağıda da böyle yazamam ya anne.

Ben gidiyorum anne,

Toprağını öpeyim, sende rüyama gel beni öp.

Mutlaka gel anne,



Sen rüyama gelmeyince sol yanımın acısıyla uyanıyorum anne.



Sol yanım acıyor anne.

İşte tam şurası,



Sol yanım çok acıyor anne.

Seni çok özledim,



Anne çook.

SEVİLEN ŞİİRLER

Bin Bir Gece

Gurbetten gelmişim, yorgunum hancı!

Şuraya bir yatak ser yavaş yavaş...

Aman karanlığı görmesin gözüm!

Beyaz perdeleri, ger yavaş yavaş.



Sıla burcu burcu... ille ocağım!..

Çoluk çocuk hasretinde kucağım...

Sana her şeyimi anlatacağım,

Otur baş ucuma, sor yavaş yavaş.



Güç bela bir bilet aldım gişeden;

Yolculuk başladı Haydarpaşa'dan!

Hancı n'olur, elindeki şişeden,

Birkaç yudum daha ver yavaş yavaş!



Ben o gece, hem ağladım, hem içtim,

İki gün, diyardan diyara uçtum...

Kayseri yolundan, Niğde'yi geçtim;

Uzaktan göründü, Bor yavaş yavaş...



Garibim; her taraf bana yabancı,

Dertliyim; çekinme, doldur be hancı!

İlk önce kımıldar hafif bir sancı;

Ayrılık sonradan kor yavaş yavaş...



Bende bir resmi var, yarısı yırtık,

On yıldır evimin kapısı örtük!

Garip, bir de sarhoş oldu mu artık;

Bütün sırlarını der yavaş yavaş...



İşte hancı! ben, her zaman böyleyim,

Öteyi ne sen sor, ne ben söyleyim...

Kaldır artık, boş kadehi neyleyim,

Şu bizim hesabı, gör yavaş yavaş...



Bekir Sıtkı ERDOĞAN

SEVİLEN ŞİİRLER