Eğitim Sitesi

Peynir, Tuzdan Yenilmiyordu Şiiri

Peynir, Tuzdan Yenilmiyordu

Başarısız örnekti insanlık hilesine,
Fazlasıyla katılmış tuz denilen bu nesne…

Katılmış tuzlarından peynir yenilmiyordu,
Suya konulsa dahi tuzu eksilmiyordu…

Ne yaptıysak olmadı mutlak atılacaktı,
Yenilmeyeceğinden kullanılmayacaktı…

Neyse tavuklar vardı mutlaka yiyecekler,
Peynirlerimizden sanmam zehirlensinler…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri:

Kedi, Sevmek İmanın Da Gereği

Sitemize sığınmış minik kedi yavrusu,
Ahali toplanıyor bu da neyin korkusu?

Çoğalır deniliyor bit pire gelecekmiş,
Evde hayvan olmazmış koku gelişecekmiş...

Bir aile ağlıyor çoluk çocuk perişan,
Ekip alıp gidiyor temizleniyor vicdan(!) ...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Kedi, Ölmek Üzereyken Kurtarılmıştı

Sabah ezanı vakti camiden geliyordum,
Simsiyah yavru kedi fark edebiliyordum...

Aldım eve getirdim anladım ölüyordu,
Beden buz gibi soğuk ağız ve dil mosmordu...

Hareketsiz şekilde uyumak istiyordu,
Kum üstüne abandı apaçık ölüyordu...

İğnesiz enjektörle ağzına döküyordum,
Boğazından geçmemesine zorlamıyordum...

Vücut hiç oynamıyor gözler sabit bakıyor,
Kıpırdamadan kalmış karşılık da vermiyor...

Toz penisilin vardı zor da olsa içirdim,
On mili litre kadar sütünü de ekledim...

Bir kutu hazırladım içinde yataklarla,
Üstünü de kapattım karanlık bir ortamla...

Tam bir gün ilgilendim kedi düzelmekteydi,
Pirelerini buldum temizlenmekteydi...

Ayrılmayı düşündü dönmemesinden korktum,
Bir süre engelledim ve içli dışlı oldum...

Tekrar gitmek istedi takip edip gönderim,
Şahsımıza dönmüştü ki tercih edilmiştim...

Ona isim ad koyduk henüz gözler şaşıydı,
Kulaklarsa yanlarda ad uygun olmalıydı...

“Bıcı Gözlü” denilse herhalde uyacaktı,
O, artık kurtulmuştu bizle yaşayacaktı...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

19 Kurtuluş, Oturduğum Mahallenin Tek Otobüs Hattı

Konya’nın bir ilçesi, Meram’ın merkezinde,
Mevlana’ya yakındır üç bin metre güneyde…

Oturduğum mahalle pek yerleşik değilim,
Altı yıl kadar oldu, yerleşmeyi isterdim…

17, 19, 20, 106, vs. çok sayıda hattı var,
Ev biraz tenha yerde, yalnız 19 yarar…

Yürürsen kırk dakika henüz yürümemişim,
Belki spor amaçlı bunu çok istemişim…

Eve geldiğim zaman, hemen dışarı çıkar,
Durağa ilerlerim yoksa otobüs kaçar…

Tam bir saat beklerim, bu büyük bir zamandır,
Bu yüzden aceleyle, durağa varmışımdır…

Şahsım buna alışkın her gün şehre inerim,
Karnım doyunca da oyalanmaz dönerim…

19 numarayı, bekleyeceğiz biraz,
Diğerleri uysa da eve pek yakın olmaz…

17 Tırılırmak, 20 Uzun Harmanlar,
Yakınımdan geçerler, bin adım attırtırlar…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Peynir, Tuzdan Yenilmiyordu Şiiri