Olmayanı olmuş gibi gösterir
Hayaller kurdurur falınan para
Ya bir eşe ya da candan bir dosta
En güzel hediye gülünen para
Borçluysan yaşama çekilir fişin
Dostun feryat eder, bağırır eşin
Bir yerden gelirin veya bir işin
Yok ise ödenmez alınan para
Zenginsen fakirim diyorsun niye
Paran var saklarsın borç ister diye
Toplumda cimriyi alırlar tiye
Ortaya çıkınca bilinen para
Felaket olmuşsa bir çare ara
Devlet yardım edip sararsa yara
Rahatlatır halkı sokmuşsa zora
Faiz ile borcu silinen para
Var ise bir arsan mütahit baksa
Yada bir mirastan paralar aksa
Milli piyangodan totodan çıksa
Ne kadar tatlıdır balınan para
Esnaf kan ağlıyor hafifçe dokun
Kızgın vatandaşa hiç değme sakın
Nasılda zoruna gidiyor bakın
Vergi diye halka salınan para
Her şey para ile olmaz ne dersen
Sağlığın düzelmez bedel ödersen
Canbaba yemeden göçüp gidersen
Geçmez akçe olur pulunan para
Ahmet Canbaba
Ahmet CANBABA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Üç kişiydiler.
Daha düne kadar
Yürek yangınları vardı.
Oysa şimdi mühür gözleri suskun.
Annelerine sarılmış iki çocuk
Ağlamakta
Bankta.
Üç kişiydiler.
Dertleri üç kat daha fazla.
Sümüğünü çekiyor birisi,
Yanakları kızarmış birinin
Ayazla.
Üç kişiydiler
Iraktan kaçıp gelen.
Mülteciydiler.
Babasız iki çocuk,
Kocasız anne.
Ekmeksiz, aşsız,
Çaresiz.
Memleket dileniyorlardı
Memleket
Savaşsız.
Ahmet Canbaba
Ahmet CANBABA
ÖĞÜT
Sen uslu çocuksun küfür
Etme dedi biri bana
Olur olmaz kimselerle
Yatma dedi biri bana
Her şeyi bilmesem hani
Çocuk görüyorlar beni
Bıyığım terlemiş, yeni
Yetme dedi biri bana
Bir kemik kalmış bir deri
Bilinmez kaldığı yeri
Bulunduğun yerden geri
Gitme dedi biri bana
Bulaşma zorba sapığa
Uğrama yumruk, tepiğe
Sakın ha ite, kopuğa
Çatma dedi biri bana
El almadık henüz pirden
Panikleyip kaçtık şerden
Boyumu görüp te yerden
Bitme dedi biri bana
Aklı başındaymışım cin
Ne kork nede halkından sin
İyi olmaz kimseye kin
Gütme dedi biri bana
Ne pulum var nede param
Dürüstlüğe hayal kuram
Helal kazancına haram
Katma dedi biri bana
Canbaba der nasıl bu hal
Ticarette dürüstçe kal
Hiç kimseye kusurlu mal
Satma dedi biri bana
AHMET CANBABA
Ahmet CANBABA
Kıyısından geçtim
Dalgın bakışlarının.
İçim ürpererek
Bir sabah ayazı gibi,
Çıkıp gittin yalnızlığımdan.
Bil ki;
Sevgilerde sancır,
İnsan yüreğine de
Göz yaşı düşer.
Ahmet Canbaba
Ahmet CANBABA