Tuana İrem şiir çok güzel çok sevdim.Elif KAYA çok güzel şiirler yazıyor.İnsanın okuyunca ağlayası geliyor.Okuyunca çok duygulandım. 2018-03-16
Öksüz
Annem hani seninle acılar yaşar ağlardık
Bazen aç bazen tok yatardık
Birbirimize sarılır saatlerce kalırdık
Yüreğimiz dağlanırdı korkudan susardık
Sen kollarına alır sıkıca sarardın
Melek olur ninni olurdun
Gözlerin ilaçtı derdime çare olur
Huzur olur güven olurdun annem
Hani beni bırakmayacaktın söz vermiştin
Bir gün hiç bir şeyi düşünmedin öylece gittin
Beni kime bıraktın kime güvendin
Sensiz ne yaparım nasıl yaşarım
Ortaya bırakıp gittin ya annem
O gün ben öksüz yetim kız oldum
Kendimi yıkayamadım tarayamadım saçlarımı
Böcekler olmuş kestiler
Bazıları uzun bazıları kısa
Yetimin saçı böyle olurmuş biliyor muydun
Kazağım sökük şalvarımın dizi yırtık
Çorabımın da ökçesi delinmiş
Ayakkabılarımla çok dolaşmışım bilmeden uçları açık
Öksüzün üstü başı böyle olurmuş biliyor muydun annem
Şimdi yatağımda senin kokun yerine ıslaklığın
Sıcaklığın yerine kabus ve öksüzlüğüm var
Çocuklar söyledi kötü kokuyormuşum
Yetimlerin kokusunu biliyor muydun annem
Bayram geldi annem birileri fistan aldı bana
Sevapmış bayramda öksüz giydirmek
Bir de ayakkabı vardı biraz büyüktü ama olsun açık değiller
Elime şeker de verdiler anlamadın tadını yoktu ki
Yetimlerin bayramı buruk yüreği yanık olurmuş
Şekerleri şekersiz olurmuş biliyor muydun annem
Bu gün okul açıldı defter kalem çantam var
Komşular verdi çocukları kullanmıyormuş
Önlüğümü giydim tam bana göre oldu
Bir saçlarıma takacak kurdelem
Birde kurdele takacak saçlarım yok
Hani kesmişler di ya tutam tutam
Okulun bahçesi tıklım tıklım
Anneler babalar çocuklar
Bir köşeye çekildim sessizce seni babamı aradım
Ne gelen var ne giden
İçime akıttım gözyaşlarımı
Biliyor muydun böyle olurmuş yetimin ilk okul günü annem
Beslenme dersimiz var arkadaşlarım açtı oyalı peçetelerini
Pasta börek çörek sütleri var
Ben açamadım naylona sarılı akşamdan kalan ekmeğimi
Usulca çantama koydum ben acıkmam dedim
Başımı sıraya yasladım öylece için için ağladım
Bak böyle oluyor yetimin beslenmesi biliyor muydun annem
Anne bu gün bir el uzandı okşadı saçlarımı
Kucakladı sıkıca sarıldı gözlerimin içine baktı
Bir an seni sandım sokuldum sarıldım
Öyle kalmak istedim sonsuza kadar
Geri çekildi kollarını çekti öylece kalakaldım
Bu kadar olurmuş öksüzün sevinci annem anladım
Anne yine sağnaklar yağıyor şimşekler çakıyor gök gürlüyor
Kimse korkma geçecek demiyor koynuna almıyor
Ben yağmur altında şimşek parıltısında yalnız
Gözlerimi kulaklarımı kapadım
Başımı dizlerimin arasına sakladım
Sensiz korkuyorum seni istiyorum annem
Anne ağlamak istiyorum hıçkıra hıçkıra sonra vazgeçiyorum
Gözyaşımı yüreğime akıtıp saklıyorum
Yalnız olduğumda ağlıyorum
Korkuyorum sana kızacaklar
Bu öksüzü neden nasıl kime bıraktın
Annem seni çok özledim
Yanında olmak o toprağın altında da olsa
Koynunda uyumak istiyorum
Annem seni çok özlüyorum
Elif Kaya
Elif KAYA Şiirleri
Yazılan son 4 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 4 yorum yazılmış.
Benzer Elif KAYA Şiirleri:
Koynumda kucak dolusu huzursun
Öpmeye kıyamam korkarım incinirsin
Öyle hoş öyle tarifsiz bir kokun var ki
Sanki cennet bağımın gülü gibisin
Kar ayazında açmış kardelenimsin
Kar bebeğim
Nefesinle nefes alıyorum
Biraz hüzünlenirsen daralıyorum
Tarifi yok ölçüsü yok sevginin
Sen canımdan öte canımın içisin
İyi ki varsın canım
Can bebeğim
Yazımın bereketi baharımın çiçeğisin
Gülüm dalında öten minicik bülbülüsün
Kırlarımda uçan kelebeğim
Kırılgan nazik ve hüzünlüsün
Masumiyetin saflığın duruluğun en büyüğüsün
İyi ki varsın aşkım
Aşk böceğim
Bir tebessümün dünyaya bedel
Gülünce yüzünde gülücükler açar
Şenlenir gönlüm kanatlanır uçar
İyi ki varsın bir tanem gülüm
Gül bebeğim
Sen ne gül ne baharsın
Öyle olursan bir gün solarsın
Sen cennet bağımın sonsuz gülü
Benim ömrüm yüreğim
Sonsuz mutluluğumsun
Mutlu ol bebeğim
Korkarak attığın ilk adımın
Yarım yamalak söylediğin ilk kelimen
O istediğin ilk oyuncağın
İlk okuduğun hecen
O ne olduğunu bilmediğin ilk aşkın
Tarifsiz heyecanlar mutluluklardı
Mutluluk bebeğim
Allahtan dilerim ki
O gülen yüzün hiç solmasın
Masumiyetin hiç bozulmasın
Duruluğun hiç bulanmasın
Hiç bir kem göz bakmasın sana
Hayat hep gülsün
Gülsün sana gül bebeğim
Elif kaya
Elif KAYA
Annem hani seninle acılar yaşar ağlardık
Bazen aç bazen tok yatardık
Birbirimize sarılır saatlerce kalırdık
Yüreğimiz dağlanırdı korkudan susardık
Sen kollarına alır sıkıca sarardın
Melek olur ninni olurdun
Gözlerin ilaçtı derdime çare olur
Huzur olur güven olurdun annem
Hani beni bırakmayacaktın söz vermiştin
Bir gün hiç bir şeyi düşünmedin öylece gittin
Beni kime bıraktın kime güvendin
Sensiz ne yaparım nasıl yaşarım
Ortaya bırakıp gittin ya annem
O gün ben öksüz yetim kız oldum
Kendimi yıkayamadım tarayamadım saçlarımı
Böcekler olmuş kestiler
Bazıları uzun bazıları kısa
Yetimin saçı böyle olurmuş biliyor muydun
Kazağım sökük şalvarımın dizi yırtık
Çorabımın da ökçesi delinmiş
Ayakkabılarımla çok dolaşmışım bilmeden uçları açık
Öksüzün üstü başı böyle olurmuş biliyor muydun annem
Şimdi yatağımda senin kokun yerine ıslaklığın
Sıcaklığın yerine kabus ve öksüzlüğüm var
Çocuklar söyledi kötü kokuyormuşum
Yetimlerin kokusunu biliyor muydun annem
Bayram geldi annem birileri fistan aldı bana
Sevapmış bayramda öksüz giydirmek
Bir de ayakkabı vardı biraz büyüktü ama olsun açık değiller
Elime şeker de verdiler anlamadın tadını yoktu ki
Yetimlerin bayramı buruk yüreği yanık olurmuş
Şekerleri şekersiz olurmuş biliyor muydun annem
Bu gün okul açıldı defter kalem çantam var
Komşular verdi çocukları kullanmıyormuş
Önlüğümü giydim tam bana göre oldu
Bir saçlarıma takacak kurdelem
Birde kurdele takacak saçlarım yok
Hani kesmişler di ya tutam tutam
Okulun bahçesi tıklım tıklım
Anneler babalar çocuklar
Bir köşeye çekildim sessizce seni babamı aradım
Ne gelen var ne giden
İçime akıttım gözyaşlarımı
Biliyor muydun böyle olurmuş yetimin ilk okul günü annem
Beslenme dersimiz var arkadaşlarım açtı oyalı peçetelerini
Pasta börek çörek sütleri var
Ben açamadım naylona sarılı akşamdan kalan ekmeğimi
Usulca çantama koydum ben acıkmam dedim
Başımı sıraya yasladım öylece için için ağladım
Bak böyle oluyor yetimin beslenmesi biliyor muydun annem
Anne bu gün bir el uzandı okşadı saçlarımı
Kucakladı sıkıca sarıldı gözlerimin içine baktı
Bir an seni sandım sokuldum sarıldım
Öyle kalmak istedim sonsuza kadar
Geri çekildi kollarını çekti öylece kalakaldım
Bu kadar olurmuş öksüzün sevinci annem anladım
Anne yine sağnaklar yağıyor şimşekler çakıyor gök gürlüyor
Kimse korkma geçecek demiyor koynuna almıyor
Ben yağmur altında şimşek parıltısında yalnız
Gözlerimi kulaklarımı kapadım
Başımı dizlerimin arasına sakladım
Sensiz korkuyorum seni istiyorum annem
Anne ağlamak istiyorum hıçkıra hıçkıra sonra vazgeçiyorum
Gözyaşımı yüreğime akıtıp saklıyorum
Yalnız olduğumda ağlıyorum
Korkuyorum sana kızacaklar
Bu öksüzü neden nasıl kime bıraktın
Annem seni çok özledim
Yanında olmak o toprağın altında da olsa
Koynunda uyumak istiyorum
Annem seni çok özlüyorum
Elif Kaya
Elif KAYA
Küçücük bir kız vardı mavi iri gözlü
Evin gözbebeği
Yıllar geçti kocaman gelinlik kız oldu tam onbeşinde
Büyükler karar verdi anlaşıldı altmışında dedeyle
Hayır olmaz dedi kim dinlerdi ki onu
O da kaçıverdi öylesine yirmisinde delikanlıya
Büyükler söz verdi namus temizlenecekti
Yoksa ne derlerdi konu komşuya
Nasıl bakarlardı elalemin yüzüne
Bir candan daha değerli değillerdi ama
Namus vardı ya ortada
Aradılar buldular haber saldılar töreden
İnanmadı biliyordu da inanamadı
Nasıl kıyarlardı ki gözbebeklerine
Kardeşi geldi yanına elinde kocaman bir hediye
Aslında şaşırmadı da inanamadı
Hadi gezelim biraz bahçede kiraz toplayalım dedi
Hayır demedi olacakları bile bile
Kardeşi oracıkta verdi hediyeyi
Yirmibir bıçak darbesi tam can evine
Yalvardı bebeğime vurma kıyma ona
Korumaya çalıştı olabildiğince
İki ay sonra bir kızı olacaktı
Kim dinlerdi ki onu töre namus varken
Bir köy yasta kuşlar ağaçlar yasta
Kirazlar kan ağladı bu acımasızlığa
Haber saldılar babaya namus temizlendi töre kazandı
Yürekten midir bilinmez ama
Kime ne ki can benim töre benim namus benim
Lanetler olsun böyle töreye böyle namusa
Elif KAYA