Öğretmenim Şiiri

Aşk Gitti

Aşk gitti,

Bir yaban geyiği gibi.

Terk etti en sevdiklerini,

Küstü, bulutlar griye bezendikçe.

Esmer yüzü aşındı,

Çocukça bir sevda masalı,

Halsiz birkaç damla yağmur,

Kurudu yanaklarda,

Beklemeden rüzgarı.



Aşk gitti,

Gün kızıla çalıp,

Çengiler raksa başlayınca,

Yakalarda karanfiller soldu.

Mevsimler unutkan,

Gemiler limanlardan demir aldıkça.

Ve her oynak musikide ;

Aşk mahkum,

Giderken,

Gönüllerden ırak,

Parmaklıksız hatta gıcırtısız,

Gözlere yakın...

Sevdaya yüz bulmak,

Yurtsuz kalmasın diye yürekler.



Aşk gitti,

ki gitmek zorunda,

Mutluluk saklambacında,

Umutsuz kalmak yerine,

Gitmek...

Ardına bakmadan

Hiç bilmediğin, tanımadığın

Bir yüreğe, nergisler solarken.



Aşk gitti,

Reyhan kokulu bir gecede

Yurtsuz kalmasın diye yürekler.



Serhat AKTAŞ

KARMA ŞİİRLER

Elveda

Evin duvarları acımasızca üstüme gelirken
Hıçkırıkları yudumladım, varken yokluğunda

Acıya doymuş umudumla gözlerine bakarken
Nafile çabalarımın boğucu sarmalında

Sözlerim soluksuzca peş peşe sıralanırken
Aradığım tebessüm kayboldu dudaklarında

Duygular kalbimin derinliklerinde yıkılırken
“Elveda” diyerek geçip gittin çıkmaz sokakta

Hüznü baskın ömrümden zaman akıp giderken
Dokunduğum güller birer birer soldu gülistanımda

Şarkımız yıllar sonra bir kere daha çalınırken
Kor gibi düşerim aklının sana oynadığı oyunda

Yüreğinde ince bir sızıyla beni düşlerken
Görürsün adımı “Yalnız Âşıklar” mezarlığında

Şakir TETİKÇİ

KARMA ŞİİRLER

Rezil

Ne rezil insan var Ya Rab ne rezil

Beyninden büyük ağzındaki dil

Sözde sofi eksiği bir zil

Ne rezil insan var Ya Rab ne rezil



Eşrefi mahlukat demiş Yaradan

En sefiller seçilmiş sanki aradan

Hepsi bayağı, hepsi sıradan

Ne rezil insan var Ya Rab ne rezil



Ahmet ASAR

Kazıkkaya İlköğretim Okulu

Türkçe Öğretmeni

Sarıkamış/kars

KARMA ŞİİRLER