Öğretmen
Yurdun dört bir yanı çiçek bahçesi
Hiç solmasın diye korur öğretmen
Dostluk ve barıştır onun goncası
Ata'nın izinde yürür öğretmen...
Dosdoğru davranır başı hep diktir
Kin tutmaz kimseye, hasedi yoktur
Kanaat sahibi, gözleri toktur
Daim hakikati arar öğretmen…
Azimle çalışır dur durak bilmez
Öncüdür her zaman geride kalmaz
Engelleri aşar güçlükten yılmaz
Üstün hedeflere varır öğretmen…
Hep sevgi hâkimdir coşkun gönlünde
Kışlar bahar olur olgun gönlünde
Herkese yer vardır engin gönlünde
Barışı yürekte görür öğretmen...
Hızır İrfan ÖNDER
TAY
Nisan 2009 / Sayı: 103
Hızır İrfan ÖNDER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gönül
Aşkı arzulayıp erişmek lazım,
Ağla gönül ağla Hû diye diye...
Hakk'ı destekleyip savaşmak lazım
Ağla gönül ağla Hû diye diye...
Şu sendeki kibri atıver hele,
Gaflete, zillete çatıver hele,
Dünyayı ûkbaya katıver hele,
Ağla gönül ağla Hû diye diye...
Görüneni görmek hüner değildir,
Kahkahayla gülmek huzur değildir,
Zikretmeyen kalp özgür değildir,
Ağla gönül ağla Hû diye diye...
Nefsini ateşte yak da uslansın,
Seherlere kadar amansız yansın,
Ruhun bu kazanda güzel arınsın,
Ağla gönül ağla Hû diye diye...
Hayat seni hiçe itmeden evvel,
Güz gelip de sana çatmadan evvel,
Can teninden uçup gitmeden evvel,
Ağla gönül ağla Hû diye diye...
Hızır İrfan ÖNDER
HAKSES
TEMMUZ 1988 SAYI: 283
'Niçin Ağlar Güller Bana? '
Gündüz Kitabevi Yayınları Eylül-2007
Hızır İrfan ÖNDER
Benim Aziz Türkiyem
benzemez hiç bir diyar
eşşiz güzelliğine
yalnız sende yaşanır
dört mevsim hepsi birden
ne mağrur dağların var
yeşil ormanların var
bin bir türlü çiçeğin
geniş ovaların var
yüksek yaylalarında
güzel meralarında
hayvanlar otlanırken
çoçuklar oynaşırlar
zengin madenlerin var
münbit toprakların var
uygarlık beşiğisin
asil bir geçmişin var
sana kanla bağlıyım
sana canla bağlıyım
vatanımsın sen benim
benim aziz Türkiyem
Hızır İrfan ÖNDER
'Niçin Ağlar Güller Bana? '
Gündüz Kitabevi Yayınları Eylül-2007
Hızır İrfan ÖNDER
Bırak Beni Ağlayayım
Yollara bakmaktan zebun oldu gözlerim!
Hasret kaldı kulaklarım zil sesine...
Ne aynalar vefalı çıktı ne de yâr
Atık bir su gibi kirlendi yıllar!
Karanlıklar gündüze sirayet etti artık!
Cürmüm dağları aştı da bilemedim!
Bırak beni ağlayayım, bırak beni! ..
Her gece
Ayak seslerini işitirim
Sevdiklerimin
Düşümde...
Kimi zaman
Serabını görürüm
Bana sevgiyle açılmış kolların...
Heyhat!
Yağmur bulutları bile selâmsız geçer
Bırak beni ağlayayım, bırak beni! ..
Eskimiş bir eşya gibi atıldım gönüllerden
Bir enkazdan farkım yok artık benim
Hiç yokmuşçasına unutuldum ya
En derin yalnızlığa gömüldü ya varlığım
Ayaz düştü ya umutlarıma
Neyleyim ki hayatı ben
Ölüm asude bir bahar olur gözlerimde
Bırak beni ağlayayım, bırak beni! ..
Hızır İrfan ÖNDER
Mavi Dünya
Mayıs 2008 Sayı:11
Hızır İrfan ÖNDER
