Öfkem Şiiri

Töre

Küçücük bir kız vardı mavi iri gözlü

Evin gözbebeği

Yıllar geçti kocaman gelinlik kız oldu tam onbeşinde

Büyükler karar verdi anlaşıldı altmışında dedeyle

Hayır olmaz dedi kim dinlerdi ki onu

O da kaçıverdi öylesine yirmisinde delikanlıya

Büyükler söz verdi namus temizlenecekti

Yoksa ne derlerdi konu komşuya

Nasıl bakarlardı elalemin yüzüne

Bir candan daha değerli değillerdi ama

Namus vardı ya ortada

Aradılar buldular haber saldılar töreden

İnanmadı biliyordu da inanamadı

Nasıl kıyarlardı ki gözbebeklerine

Kardeşi geldi yanına elinde kocaman bir hediye

Aslında şaşırmadı da inanamadı

Hadi gezelim biraz bahçede kiraz toplayalım dedi

Hayır demedi olacakları bile bile

Kardeşi oracıkta verdi hediyeyi

Yirmibir bıçak darbesi tam can evine

Yalvardı bebeğime vurma kıyma ona

Korumaya çalıştı olabildiğince

İki ay sonra bir kızı olacaktı

Kim dinlerdi ki onu töre namus varken

Bir köy yasta kuşlar ağaçlar yasta

Kirazlar kan ağladı bu acımasızlığa

Haber saldılar babaya namus temizlendi töre kazandı

Yürekten midir bilinmez ama

Kime ne ki can benim töre benim namus benim

Lanetler olsun böyle töreye böyle namusa

Elif KAYA

Çaresizim

Canımdın can veremedim

Hayatımdın hayat veremedim

Sevdim sevgi sevgimi gösteremedim

Özledim özledim sarılamadım

İçimde hep kokun vardı

Koklayamadım doya doya

Hep elimi uzattım elinden tutmak için

Hiç dokunamadım

Hep göğsümde olsun başın

Okşayayım o güzel saçlarını

Hiç gezmedi saçlarının arasında ellerim

Hep yanımda kal istedim

Bir kere açamadım kapımı

Olmadı çaresizim

Biliyorum sen de istedin tüm bunları

Gelmek sarılmak dokunmak koklamak

Hani dedin ya bir gün geleceğim

Ama inanmadım inanamadım

Biri daha söyledi o gelecek diye

Kızdım ona yalancı dedim

Kim di o biliyor musun

Bir kuştu bir baykuş

Kızdım inanmadım kovdum onu

Yalancı hayır o gelmeyecek dedim

Ve o uçtu gitti sonsuz mavililiklere

Öfkeli ve kırgın bir vaziyette kayboldu ufukta

Arkasından bakakaldım derin tarifsiz bir acılı korkuyla

Çünkü buna inanmak istemedim

Bunu duymak istediğim

Bu değildi görmek istediğim

Ve şimdi sen geldin bebeğim

Her şey sona ermiş bir halde

Hayaller yok özlemler yok tükenmiş bir vaziyette

Ve gidiyorsun sonsuza kadar kalacağın o cennete

Ve ben yine perişanım ve çaresizim

Canım her şey gönlünce olsun bir tanem

Sonsuzluklar diyarında mutlu ol koca bebeğim

Özlemin hasretin pişmanlığım tükenmişliğim çaresizliğim

Sana sonsuz mutluluklar

Kadersizim çaresizim

Elif KAYA

Öfkem

Öylesine öfkeliyim ki sana

Kızgın şişlerle dağlayabilirim gözlerini

Başka birine bakmasın diye

Darağacında ilmekte olsan

Hiç düşünmeden tekmeleyebilirim altındaki iskemleyi

Bir başkasıyla nefes almayasın diye

Senden öyle nefret ediyorum ki

Zindanlara kör kuyulara atabilirim sonsuza kadar

Bir başkasıyla aydınlık gün yaşama diye

Yüz kez müebbet verebilirim sana

Bir başkasıyla özgürce dolaşma diye

Sana öyle öfkeliyim ki

Beddualar ediyorum

Tanrıya yakarıyorum

Dayanılmaz acılar versin

Kahretsin korlar düşüsün yüreğine için yansın

Sonsuz mutsuzluklara mahkum etsin

Biliyor musun çok öfkeliyim

Ama seni öyle seviyorum ki

Ne beddualar edebilirim

Ne acılar çektirebilirim

Kıyamam incitmeye

Tahammül edemem kulağındaki

Bir başka sese başka nefese

Başkasının dokunmasına öpmesine

Göz bebeklerini görmesine katlanamam

Aslında biliyorum sen bir hiçsin

Sadece boş bir yalancı öylesinesin

Değmezsin sevmeye layık değilsin

Ne sözün var ne yüzün

Aslında biliyor musun sana değil bana kızgınım

Kalbime yüreğime kızgınım

Kabahat onların onlar seni sevmese

Sen gerçekten hiç bir şeysin

Elif KAYA