Kim bilir,
Belki seni özledim,
Belki seni özlemeyi.
Kim bilir,
Belki görünce düzelirim,
Belki coktan unutmuşumdur.
Kim bilir,
Belki de sadece
Bir bahanesin hüznüme.
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN
Kimden umuyordun birtanem kendini?
Hiç sahip olmadığını kaybedemezsin.
Gel içime bir yolculuk yapalım,
Seni sen yapan şeyi nerede arıyordun?
Dışarılarda içini bulamazsın.
Üzülme,
Hiç sahip olmadığını kaybedemezsin
Kendini kaybedemezsin.
Bilmediğin hiç senin olamazdı ki
Nasıl senin olmayanı kaybedebilirsin?
Kendini arıyorsun,
İnsan hiç kendini kaybedebilir mi?
İnsan bilmediğine sahip olabilir mi ki?
Bilmediğin kendiliğine sahip değilsen,
Onu kaybedemezsin.
Üzülme,
Ne sahibisin, ne kaybedeni
Kaybedemezsin ne hiçlikleri ne kendini.
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kim bilir,
Belki seni özledim,
Belki seni özlemeyi.
Kim bilir,
Belki görünce düzelirim,
Belki coktan unutmuşumdur.
Kim bilir,
Belki de sadece
Bir bahanesin hüznüme.
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN
Güzelce ayrılmalıyım,
Güzelce bırakmalı,
Güzelce sarılmalı,
Ezmeden, utandırmadan kendimi
Korkmadan, kalbimi de kırmadan.
Güzel bir ömrü
İlimle,
İlmek ilmek dokumalı.
Milim milim belki,
Bilimle,
Bile bile yaşamalı.
Bilinçsizlik midir doğallık?
Hayır, yanılıyorsunuz.
Suyun hafızası var.
Etkileniyoruz,
Kalbim var.
Özenle, önemle
Milim milim ilerle.
İlimle, bilimle
Bile bile ilerle...
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN
Bu, şu ve diğeri isim isim
Eriyen bu kar şimdi şu sesim
Nitelenmiş bir sıra kelimeyle
İster ayır ister bir, bil ki hepsi bir
Bulduğunda yaz oraya buraya
İlimden görebildiğin kalır sana
Lisanın dermanındır, durma ara
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN