Ne Olur ? Şiiri

haşim oldukça hoş... 2005-09-06

Dilek

Önce acı bir tebessüm

Sonra derin bir hıçkırık

Böyle başlamamış mıydı güzelim,

Bu kahrolası ayrılık ?



Ne senden bir ses geldi

Ne benden sana bir veda

Birden ellerimiz ayrılıverdi

Gözlerimiz dalmışken o boşluğa



Ben o günden beri hep,

O boşluğa dalar dalar giderim.

Ne zaman Nisan yağmuru yağsa

Ürperir tenim, üşür durur ellerim.



Bir çiğ tanesinde hatırlarım

Gözlerindeki bir damla yaşı

Bazen sesini duyar gibi olur da,

Özlemle uyanırım gece yarısı



Ayrılan yollar kesişmez bilirsin,

Beklemez oldu seni artık gözlerim

Sana soluk sayfalarından mazinin

Yalnızca sonsuz mutluluklar dilerim.



Bülent ERASLAN

Bülent ERASLAN

Ne Olur ?

Ne olur sanki bu zamanlarda,

Beni bu duygular sarmasa

Ilık , tatlı bahar yeli gibi

Hafif bir esinti

Gezinmese başımda

Ne olur ?



Ne olur sanki bu zamanlarda,

Hayat suyu koca çınarlara

Yürür ya usulca

Öylesine yakıcı coşkuyla

Sevda yüklü damlacıklar

Gezinmese damarlarımda

Ne olur ?



Ne olur sanki bu zamanlarda

Susuz topraklar gibi çorak,

Çatlak, çizik , kavruk

Her zaman mahzun ve buruk

Olan bu kalbim

Böyle delicesine uçuk

Çarpmasa ne olur ?



Ne olur sanki bu zamanlarda

Kışa beş kala durmuş,

Bir bozuk saatin akrebine

Takılıp kalsa zaman

Hep sessiz ve soluk olan

Düşlerin özleminde

Duruverse tamamen

Ne olur ?



Ne olur sanki bu zamanlarda

Bana yasak olan bu iklimi

Bir sis bulutu gibi görsem

Kaplasa tüm gerçeklerimi

Gizlese benden beni

Ve bir daha asla

Üzerimden kalkmasa

Ne olur ?



Keşan, 26.04.1996

Bülent ERASLAN

Öğretmenim !

Vurulmuş göğsünden kanlar içinde,



Bayrağa sarılı eller üstünde,



Kalplere gömülmüş toprak yerine



Sen görev şehidisin, öğretmenim.







Kalbi ağlar iken gözleri gülen,



Nice zorluklarla bize ders veren,



Aldığı maaşla zar zor geçinen,



Sen emek yiğidisin, öğretmenim.







Limon satar iken kendi sıkılır,



İşportacılıkta kızarıp, dili tutulur,



En çok sevilir, hep unutulur,



Unutanları da sen yetiştirdin, öğretmenim.







Önceden altındın döndün bir pula,



“ Kırk yıl köle olacaklar “ döndürdü kula,



Elinde bir valiz düşersin yola,



Yollar yürümekle biter, öğretmenim.







Öğretmenler gününde başlar tacısın.



Devlet kurtaran, vatan ilacısın,



Üç yüz altmış dört gün bilmem necisin,



Bir tek gün sana yeter mi, öğretmenim ?







Sanma ki, riyakâr nutuklar biter,



Sahte gülücükler dostluklar yiter,



Bu böyle gelmiş, böyle de gider,



Sakın kırılma, darılma, öğretmenim.







Ne şefkatin biter ne de sevgin,



Dün nasıl isen ölesin bugün,



Görevin kutsal, kalbin çok zengin,



Şu küçücük yürekler sana yeter, öğretmenim.



Bülent ERASLAN

Bülent ERASLAN