Meyvelerin Dili
Ana yurdum Amasya.
İster ısır, ister soy,
Gel arkadaş tadıma doy.
Bil bakalım ben kimim?
Al yanaklı biriyim...
...
İçim dışım vitamin
Finike Antalya, Mersin
Her derde çare dersin,
Bilin bakalım ben kimim?
Şapur şupur beni yersin...
...
Yerim yurdum yeşil Bursa,
Anarsın beni kış olursa,
Gecemi masalla doyursa.
Bilin bakalım ben kimim?
Yerken yandı ağzım dilim...
...
İzmir’de ünüm bitmez,
Antep’te oldum pekmez,
Salkım salkım kim yemez!
Bilin bakalım ben kimim?
İster kuru, ister yaş yiyin...
...
Şeftali benim dayım,
Malatya’dan beri yoldayım.
Yerken bilinsin aman sayım!
Bilin bakalım ben kimim?
Zerdalinin ikiziyim...
...
Benim köyüm güzel Honaz,
Beni yiyen hiç doymaz,
Vişneye benzerim biraz.
Bilin bakalım ben kimim?
Aman yutulmasın çekirdeğim...
...
Diyarbakır olmuş ilim,
Kestiler beni dilim dilim,
Kavun ile yere serildim,
Bilin bakalım ben kimim?
Kan kırmızı benim rengim...
...
Giresun’da yeşil daldım,
Dünya’ya ün saldım.
Hem şeker, hem balım.
Bilim bakalım ben kimim?
Sert kabuklu bir meyveyim...
...
Kimi sulu, kimi etli
Pek çok lezzetli
Yerli malı kullananın
Ülkesi olur bereketli...
Veli AYKAR
12.12.2012
Veli AYKAR Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sakarya
Tuna, tarihte şanlı bir destandı,
Fırat’ın suları al kanla boyandı,
Hain düşman sana kadar dayandı,
Başında nice şimşekler çakar ya,
Ağla artık, inle artık Sakarya !..
İzmir’in , Antep’in yasını tuttuk,
Yemen’i, Hicaz’ı çoktan unuttuk,
Son vatan parçasını sende bulduk,
Suların neden böyle kırmızı akar ya,
Diren artık, dayan artık Sakarya !..
Yıllar yılı yoksullukla inledim,
Bozkırında kağnı sesi dinledim,
Hainler varmış içimde bilmedim,
Koynunda nice şehitler yatar ya,
Doğrul artık, silkin artık Sakarya !..
Samsun’dan umut yüklü dalgalar,
Erzurum’dan Sivas’a kadar uzar,
Ankara’da meclisin sana bakar,
Kemâl Paşa destanını yazar ya,
Kükre artık, şahlan artık Sakarya !..
Kocatepe’de sel olur akarım,
Dumlupınar’da düşmanı boğarım,
Gün olur cumhuriyeti kurarım,
Kara kışın sonu taze bahar ya,
Gürle artık, çağla artık Sakarya !..
Denizli 08.03.2006
Veli AYKAR
Son Öğüt
Okula başladığın günü hatırla,
Kalem tutardı minik minik,
Ellerin titrek titrek…
Belki o günler hafızanda şimdi silik,
İri iri bakardı,
Gözlerin ürkek ürkek…
Bir parmak kalkardı incecik,
Ikınarak, sıkınarak derdin;
“ Çişim geldi öğretmenim..”
Bendim kemerini çözen,
Doğruyu, güzeli gösteren.
Elimde tozlu tebeşir,
Kucak dolusu bilgiyi,
Sana belleten bir bir.
Bendim saçlarını okşayan,
Sevgisine hiç doymayan…
………………………….
Şimdi bir makama oturdun,
Koltuğuna şöyle kuruldun,
Kimseleri beğenmez oldun…
Lâkin unutma sen yine de çocuğum,
Ne kadar gür olsa da bir ağaç,
Eğri de olsa köküne muhtaç…
16.04.2006
Veli AYKAR
Karakalem
“Dünyanın en etkili silahına…”
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Sevincimden titrerim.
El yazar, ben kayar giderim.
Sevgi benim, saygı benim…
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Önümde beyaz defterim,
Uzadıkça çizgilerim,
Bilgi benim, erdem benim…
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Defter benzer tarlaya,
Tarla dolar başakla,
İş benim, emek benim…
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Çalınca zili okulun,
Her köşesinde yurdun,
Barış benim,dostluk benim…
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Atatürk gülümser bize,
Edirne, Van, Rize
Vatan benim, bayrak benim…
Denizli 24.03.2006.
Veli AYKAR
