Eğitim Sitesi

Mevsime 2 Kala Şiiri

Mevsime 2 Kala

Dört mevsim derdik,

Okullarda işlerdik.

Havalar kirlenince,

İki mevsim öğrendik.



Birincisi yaz oldu,

Geldi kapımıza oturdu.

İkincisi kış oldu,

Geldi bizi vurdu.



Haberler,gazeteler,afişler,

Hep iki mevsimle doldu.

Bu nasıl bir dünya diye,

Terk edilmeye başlandı.



Kutlu Berkan KURAN

KARMA ŞİİRLER Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer KARMA ŞİİRLER Şiirleri:

Zamanım Yok

ZAMANIM YOK

Bana hayatım boyunca senden nefret ettirecek kadar acı veren sen neden şimdi sevgi seline dönen bir kalbin varmış gibi bana yalvarıyorsun nasıl unuturum bana yaşattığın mutsuzluğu varlığın benim yaşamam için hep işkence oldu hiç bir şeyin farkında olmadan sadece gönül eğlendirdiğinimi sanıyordun benim

seni terk edip gideceğim güne kadar veda bile etmeden gidiyorum seni sonsuzluğa kadar terk ediyorum bana yaşamam için bir neden mi

bıraktın özleme beni göremezsiz bekleme dönemeyecek bir gidişim bu sadece sen vardın benim için ama artık ben de senin için yokum çünkü cansız ve soğuk bir beden seni özleyip sevemez sen senin gelmeni de beklemiyorum yine acılar sarar içimi ben seni bir kez sevdim bir kez ölürüm bin kez sevip bin kez ölmeye zamanım yok .

……………………………………….YLMZ KRGL


KARMA ŞİİRLER

Ayrılığın Sahnesi

Dilime ayrılığı sürdün giderken

Lezzeti kalmadı beraber geçirdiğimiz günlerin

Tatlı dokunuyor diye mi miras kaldı

Bana sadece hüzünlerin

Neydi ki senin derdin

Eskiden tutup elimi

Seni çok seviyorum derdin

Şimdi sebepsiz bir ayrılığa kılıf arıyorsun

Zor olacak biliyorsun demi

Kalpler bir kez kırılırsa randıman vermez

Aşk denen gemi.

Sığ sulardan okyanuslara açılamazsın

Yine de istersen git

Beddua etmek yakışı kalmaz

İki medeni insana

Dualarımla ile git sevdiğim

İnsanı unutmaya mahkum etmek

Aşka dair hislerini öldürüyor

İnşallah bu kadar zor olmaz ateşle im



ADEM ÖRGÜN....

KARMA ŞİİRLER

Hal Beyanı

Ben biçare kalmış, vefasız kulum.
Sırat-ı müstakimdi bir zaman yolum.
Nefsimin hesabına ne kadar da düşmüşüm.
Güneşle gezmişim habersiz, üşümüşüm.

Şimdilerde bir hasretle yanmaktayım.
Sen her an benimle iken ben uzaktayım.
Bilmiyorum, bir daha döner miyim yerime,
Ve geleceğim döner mi geçmişime.

Ah bu yol ne kadar da uzun, çileli imiş.
Akıl, kalp ve nefis yol arkadaşım imiş.
Ben en kötü arkadaşıma uymuşum.
Akıl ve kalp olarak epeydir uyumuşum.

Gelmedi mi vakti hala dirilmenin,
Bir bebek kadar temizlenmenin?
Hep günahtan nasip almaktaydım.
Artık tövbe kapısına varmaktayım.

YUNUS KÖKÇAN

KARMA ŞİİRLER

Mevsime 2 Kala Şiiri