Eğitim Sitesi

Mağlûp Etti Beni Şiiri

Mağlûp Etti Beni

Bir güzel seviyorum diye bahtım,

Ağlamaya mahkûm etti beni.

O güzelin gözlerine baktım,

Görmekten mahrum etti beni.



Ne aşk zevk verdi, ne de hayat sefa

Canımı adadım, çektim hep cefa.

Şu gönül görmedi yârdan bir vefa,

Dosta düşmana mahcup etti beni.



Ne yâri dinlerim ne de ağyârı,

Ver bohçamı hancı, gideyim gayrı

Bilmem hâle sebep yâr mı ağyâr mı?

Yaban ellere mecbur etti beni.



Hey Seyhanî yer, gök, kâinat baksın,

Bırak gözyaşını be bırak aksın.

Yâr keyfine baksın, kınalar yaksın,

Üç beş kuruşa mağlûp etti beni.

Âşık SEYHANÎ Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Âşık SEYHANÎ Şiirleri:

Kara Dünya

"Gökyüzünün başka rengi de varmış"
Bana ne?

Çöp kovası devrilmiş sokağın sonunda
İçinde bir kedi ağzında kılçık
Dışında torbasını dolduran bir kadın
Mücadele ediyor bir köpekle
Çıkmıyor sesi,
Belli ki boşa tüketmeyecek
Çocuklara ayırdığı nefesini.
Kapkara gözlerinden akan
Kapkara yaşlar
Derin izler bırakmış yanağında
İçine dünyalar sığan.
Sığamamış mesut insanların dünyasına
Hatta hiç dalmamış mutluluk hülyasına
Kızgın değil, kırgın değil,dargın değil
Duyguları körelmiş zamanla
Gözlerinin sönmüş ışığı
Karaymış dünyası,kapkaraymış dünya.

Dünyanın başka rengi de varmış!
Bana ne?

Åşık SEYHANĪ

Âşık SEYHANÎ

Uyanamadın İstanbul!

El ayak tutmaz, vücut yerde sürünür

Âlem acır hâle, hep zavallı görülür

Aydınlık karanlığa, karanlık aydınlığa bürünür

Ben çareyi buldum, uyanamadın İstanbul!



Dil söyler, hâl çırpınır, ses çıkmaz şaha

Gözden kan dökülür başlar eyvaha

Alın toprakta, medet eder Allah’a

Ben çareyi buldum, uyanamadın İstanbul!



Umut fakirin ekmeği, hâyâl tuzu

Yazan bozar, bozan yazar, böyle alın yazı

Hayat henüz oynamadı son kozu,

Ben çareyi buldum, uyanamadın İstanbul!



Mazlum kanser olmuş verem olmuş kime ne…

Ne ah etti kâr ne vah dedemle nineme…

Halimi havale ettim bilinmezi bilene,

Ben çareyi buldum, uyanamadın İstanbul!



Allah isterse zerreyi kürre, küreyi zerre eder

Zehri şifa eder, bertaraf olur keder

Gönlünü ferah tut, etme kendini heder

Ben çareyi buldum, uyanamadın İstanbul!



Herkesin derdi kendine yeter

Berikinin derdi öbüründen de beter

İlâhi yumruk bir gün diyecek :”Yeter!”

Ben çareyi buldum, uyanamadın İstanbul!

Âşık SEYHANÎ

Hayâl

Bakışlar sabit, bir şeyler aramakta

Elem, sevinç, ümit, yeis var orada

Kaşlar çatık, dudaklar gergindir arasıra

Bütün bunların sebebi sensin be hayâl



Fakir zengin olur seninle

Köylü ağa olur, tesbih elinde

Memur ise amir yerinde

Hayata neşe katan sensin be hayâl



Kızlara gelinlik giydirirsin,

Bekârları hemen evlendirirsin,

Aşığı maşuğuna kavuşturuverirsin

Sen olmazsan nasıl yaşarız be hayâl



Önümde güzel bir âlem kurulu

Orada herkes güleç, hertkes mutlu

Hayatını yaşa, düşünme sonu

Hayata neşe katan sensin be hayâl



Seninle ben hep mutlu oldum,

Sende hep iyiyi güzeli buldum,

Ne kadar kötülük olsa hayra yordum,

Sen olmazsan nasıl yaşarız be hayâl



Beni hiçbir zaman yalnız bırakmadın,

Çoğunlukla da namazda niyazda yakaladın,

Aşkı getirip aklı seyahate çıkardın,

Sen benim başıma bela mısın be hayâl



Tahayyül ederken onun hayâlini âlemi hayâlde,

Devamlı sevda ateşi yanıyor güzel gözlerinde,

Dudaklarına koyduğum sıcak bir buse bile

Senin sayende oldu sağol be hayâl.



Seyhânî artık bırakacak hayâli

Çünkü hayâl ediyor gerçek hâli,

Gerçek hayat onun için oldu tâli

Gerçek hayâl oldu, hayâl gerçek olsun,

Hayâl gerçek olsun, dua et be hayâl!

Âşık SEYHANÎ

Mağlûp Etti Beni Şiiri