Lara (mona Roza Şiirine Naziredir)
(Çok değeri üstad Sezai Karakoç 'un Mona Roza şiirine naziredir.)
Yağmurlar pusmuş hep, bulutlar ürkek
Bozgundalar sanki bütün mevsimler
Boynu bükük güller şimdi gidecek
Başladı yeniden yoz merasimler
Yağmurlar pusmuş hep, bulutlar ürkek
Öz suyunu ağlar yeniden güller
Hüznün gölgesi de bize emanet
Zamanı bölen bu şımarık ziller
Ölüyüm, gerekmez,bana merhamet
Öz suyunu ağlar yeniden guller
Gözlerinde boğdum Lara dünyayı
Bu hesabım inan mahşere kalmaz
Neye kurban ettik biz bu hülyayı?
Neden sorular hiç karşılık bulmaz?
Gözlerinde boğdum Lara dünyayı
Ellerin sanki bir kördüğüm gibi
Ellerin merhamet, ellerin idam
Her şey gözlerinde gördüğüm gibi
Gözlerin helalim, gözlerin haram
Ellerin sanki bir kördüğüm gibi
Kendimi bıraktım kaç kirli yüzde
Cılız bir tohumum kendine tutsak
Gölgeler oynaşır sırlı bir sözde
Sevdama namahrem hayata tuzak
Kendimi bıraktım kaç kirli yüzde
Gizlerini örter her bakış Lara
Sessiz bir göç başlar düş ötesine
Umutlar sığınır çok uzaklara
Bir serap çizdik biz çöl ortasına
Gizlerini örter her bakış Lara
Neden gizleniyor hep bizden hayat ?
Hadi şarkımızı söyle yeniden
Kapanmış yarayı yeniden kanat
Yaşadığımızı görelim birden
Neden gizleniyor hep bizden hayat?
Murat Halıcı
Murat HALICI Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bahar
Tomurcuk tomurcuk gülüyor bahar
Her yere serpilen papatyalar
Saklambaç oynayan gelincik çiçekleri
Kışın koynundan kaçan nazlı zambaklar
Baharın gözde cariyeleri.
Unutmamalı Tanrı misafiri laleleri
Ağaçlar giymişler yeşil iş elbiselerini
Çoktan mesaiye başlamışlar
Kervanlar düzüyor
Parfüm tüccarı rüzgar
Güneşin de gözlerinin içi gülüyor
Az sayıda bulut serkeşlik sarhoşu
Demleniyorlar kendi hallerinde
Sorun yok
İçlenip ağlamadıkları sürece
Sanki içimde akan dereler
Yıkıyorlar ruhumun derinliklerini
Umut olup yağıyor gökyüzü
Gönlümün çoraklığa alışkın diyarlarına
Bebek kokusu kadar güzel toprak kokusu
Panayır yeri oluyor yüreğim
Dilimde neşeli bir sevda türküsü
Bu gün sende gelince
Tamamlanacak bu mutluluk öyküsü
Murat HAlıcı
Murat HALICI
Valentina II
İyi bak Valentina
Kalbimiz gibi karanlık bir gece daha
Yıkanalım ki bu karanlıkla
Aydınlık aldatamasın bizi
Nur topu meçhullerimiz olsun aldanmışlıklarımızdan
Namlusunda can verelim derme çatma şiirlerin
Zihinlerimiz kaybolsun tümcelerin karanlık dehlizlerinde
Benliğimiz çırpınsın lügatlerin dar menfezlerinde
Vebali olalım tanımadığımız şehirlerin
Nasılsa her yer kükürt kokusu
Nasılsa Dünya kan ter içinde
Sevmek haritası kayıp bir define
Yalnızlaştık düşlerimiz kalabalıklaştıkça
Ne mi diyorum Valentina?
Rüyalarımızın billur taşlı avizesi çökmüş üzerimize
Ah dökülebilseydik kendimizden
Gecenin kirpiklerinden dökülen şu yağmurlarlar gibi
Yüreklerimiz öğütmeseydi kendisini
Mademki bu kadar iyi biliyoruz rakamları
Bir lokma daha az ısırsaydık keşke Dünyayı
Yaşamak dediğimiz dağınıklığımızı toplama çabası
Ne mi diyorum Valentina?
Boşver!
Hadi aklayalım kendimizi gecenin karanlığıyla!
Murat Halıcı
Murat HALICI
Kör Nokta
Bir gölge asılmış saatin akrebine
Diğerleri etrafımda fır dönüyor
Canhıraş bir çığlık fırlıyor yırtık mazimden
Sararmış bir fotoğrafa sıkışmış en son gülüşümüz
Gülümsemen çiy tanesi kadar ürkek
Çiy tanesi gibi canı burnunda
Bir dünya öldürmüştüm gözlerinde
bir Fatihaya değmez
Yokluğunun kar taneleri yağıyor
baharlarıma
Huzur uykularımın kaçkını
Parmak uçlarında usulca gelip
bir meltem ört üzerime
sen kokulu
Karanlık bile kamaştırıyor gözlerimi
Zifir ötesi karanlık olmalı
Öyle ki
karanlık onun yanında kendinden utanmalı
Baykuşların gözleri bile donmalı
Kimse görmemeli
parmak uçlarıma delilik emzirdiğimi
Sana gitmeyen yollara vuruldum ben hep
Küfelik gecelerde
Kıyametimdi belki seni bulmak
Yokluğun idam
Varlığın müebbet
Sen tarafımda Moğol istilası
Mahcubiyet hamalı kalemim
Beni kurtarmak için el verdiği kuyuda
Bir sen tükettim içimde
lugatimle birlikte
Murat HALICI
(Tehlikeli Şiirler adlı kitabımdan)
Murat HALICI
