Koca Osmanlı
Kalbim padişah-ı azam
Beynimse vezir-i kübra
Ve tanıyalı seni
Bütün uzvum kesildi çeri
İşte koca Osmanlı
Her gün seni çepçevre
Hücre hücre
Kuşatmak üzere
Çıkıyor sefere
Hocam Akşemseddin değil
Gel gör ki
Duygularım Fatih-i sani
Burhan KADAH Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kadınım
Kadınım,
Uzat elini yıldızlara
Ve hisset avuçlarında uzakları
Sonra anla ki
Neden bunca yıl “SABRET” dedim.
Kadınım,
Bak güneşe gözlerini yummadan
Ve hisset nuru yüreğinde.
Sonra çevir gözlerini aleme
Ardından anla ki
Neden bunca yıl “KARANLIK” dedim
Burhan KADAH
Vuslat Türküsü
Sıcacık ellerin değdi Küleğe
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Büyür gayri çınar uzanır göğe.
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Uzaktan gelen can kardeşlerim.
Şimdi sizin için yürek bilerim.
Kafkaslım, Kırgızlım, yiğit Azerim,
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Bilemedik bunca hasret yeter mi?
Sizler mi gurbette yoksa bizler mi?
Bu kenetlenen sevgi, gülen zafer mi?
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Türküler söyledik birbirimize
Ağıtları yaktık, gelince göze,
Sonunda getirdik feleği dize
Bir Ufacık tohum düştü toprağa.
Burhan KADAH
Tutku
“Bu sensin” dedi
Vurdukça kayalara köpüren su.
Yitirmiş annesini
Sarp kıyılarında Ege’nin
Gömmüş öksüzlüğünü
Toprağına Anadolu’nun
Ama deşmeye gör yarasını
Yine köpürür azgın sular
Yokluğunda bir ilacın.
O aşk değil,
Sevda hiç de değil;
Yakalanmış kartalın pençesine
Yırtılmış tırnakları
Kana bulamış her bir yanını…
“İşte bu sensin” dedi;
Telaşlandıkça
Gönlüme çöken tutku.
Burhan KADAH