Kelebekler
Uçun, gün sizin, uçun!
Ta oraya, uzaklara..
Bak!.. Kucak açmış bekler,
Mor çiçekler…
Ha!.. Durun biraz, bekleyin,
Konuverin şuracığa.
Sahi niye gelmiştiniz siz?
Hemen de gidiyorsunuz.
Öpecektiniz ya hani,
Tek tek, renk renk çiçekleri.
Koklamayacak mıydınız,
Kekikleri, sümbülleri?
Yoksa, şu arılar var ya,
Özleri emen arılar...
Onları mı kıskandınız?
Biliyorum, darıldınız;
Sevmeyi bilmeyene,
Seveni hor görene,
Sever gibi görünene
Aldandınız..
Sahi niye gelmiştiniz siz?
Hemen de gidiyorsunuz.
Oysa güzelim çiçekler,
Birilerini bekler.
Uçun kelebekler, uçun!
Çiçekler sizleri bekler.
Âşık SEYHANÎ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çilekeş
Kalemimde mürekkep dondu, damarımda kan,
Sarmış etrafımı bembeyaz ölüm gülüyor.
Bulamazsam sığınacak sıcak bir han,
Acımasız dostun koynunda bir can ölüyor.
Mevsimler değişti artık, kışın adı ölüm..
Sitemim yoktur ne kara ne de yaratana
Cereyan yoksa soba yoksa oluyor zulüm,
Diyelim mi şimdi :“Can feda olsun vatana!”
Yanmıyor ki ocağım tütüversin bacası,
Nerden geldin be karakış yıktın ocağımı.
Sala vermek için beklerken cami imamı
Yazmasa da olur artık doktor ilacımı.
Desin herkes ardımdan “gün görmedi bîçâre
Ne ağrısız dişi vardı ne talihli başı,
Gülmedi yüzü kapanmadı yürekte yâre,
Toprağının suyu oldu gözlerinin yaşı.”
Arkadaş tutmazsa elim, söylemezse dilim,
Dört dost sarıverin etrafımı da okuyun.
Yok dersen kefen, örtüm olsun yerdeki kilim,
Ağlamayın da kaderime lanet okuyun.
Âşık SEYHANÎ
Yaralar Beni
Sekiz ay oldu sıladan ayrılalı
Kalbim yaralıdır, gözlerim yaşlı,
Yolum açık ama bahtım karalı.
Kaşların yay, kirpiklerin ok olmuş
Bağrımı deler de yaralar beni.
Engin deryalar gibi gözlerine
Kapıldım girdaba, daldım özüne,
Çırpındıkça hablar taştı yüzüne
Kaşların yay, kirpiklerin ok olmuş
Bağrımı deler de yaralar beni.
Ebri nisanla yıkanmış leblerin,
Arasından parlıyor incilerin,
Öpem leblerine değen ellerin.
Kaşların yay, kirpiklerin ok olmuş
Bağrımı deler de yaralar beni.
Sen yürüsün altında inler toprak,
Nasıl çatlamış, bak ne kadar kurak
Ahımdır sebep suyunu alarak.
Kaşların yay, kirpiklerin ok olmuş
Bağrımı deler de yaralar beni.
Bu zilletlere sensin yine illet
Bak gözlerime de sevgimi seyret,
Ne haldeyim, dinle kalbimi, fikret
Kaşların yay, kirpiklerin ok olmuş
Bağrımı deler de yaralar beni.
Allar seni açar karalar beni,
Eller sana güler karalar beni,
Beni sana bağlar, teninin beni.
Kaşların yay, kirpiklerin ok olmuş
Bağrımı deler de yaralar beni.
Âşık SEYHANÎ
Uyu İstanbul
Uyu İstanbul, uyumana bak sen!
Sen uyanırsan,
Tüm dertler uyanır,
Acılar uyanır.
Yürekler dayanmaz
Bulutlar boşalır.
Sen uyanırsan bir kez daha ölür fakir
Zengin keyif sürer, gariban olur hakir,
Bir ölümdür bir de uyku dertlere deva
Çekmesin diye felek sefa
Uyu İstanbul, uyumana bak sen!
Çekilsin sokakların gürültüsü,
Bitsin gariplerin çilesi
Kesilsin hastaların iniltisi,
Uyu İstanbul, uyumana bak sen!
Sen uyurken fakir de bir zengin de,
Bekâr da bir evli de...
Veli de bir deli de…
Uyu İstanbul, uyumana bak sen
Seyhanî için için ağlar
Hastaya ağlar, dertliye ağlar,
Yalvarır yakarır çareyi Allah’a bağlar
Uyu İstanbul, uyumana bak sen.
Sakın yanlış anlama,
Sevgiyi, neşeyi çekemiyor diye.
Yıllar yılı kader bize niye gülmez niye?
Mutluluğu bir kez rüyada görelim diye
Uyu İstanbul, uyumana bak sen!
Âşık SEYHANÎ
