İsyan, pek cazip gelmiyor kulağa,
Lakin etmek gerekiyor bazen,
Bağırmak, ağlamak gerekiyor.
İçini akıtmalı, zehri dışarı vermeli,
Yanar yoksa için,
Yakarsın etrafını da,
Söndürülmezse gönül.
Hayat çok cazip geliyor kulağa,
Lakin en çok acıyı veren odur.
İsyanım hayata, hayatın isyanı kime?
Ah pervasızca yanan kara mühürlü gönlüm.
Kimse anlamıyor, kimse anlamak istemiyor.
Herkes hayata isyan etmekten korkuyor.
İki yüzlü olmuş insanlar.
Hem isyan etmek istiyor lakin isyanı sevdiğinden çok hayatı seviyor.
Soruyorum içimden konuştuğun, içimi döktüğüm yazılara ,
İsyan mı? hayat mı?
Hangisi daha çok yakıyor içimi,
Hangisi oynuyor yüzüme,
Sarhoş olmuş insanlar, lakin içmeden,
Seviyor gibi görünüyor sevenler, lakin sevmeden.
İnsanmış gibi görünüyor herkes, lakin olmadan.
İnsanlığın yüzüne tükürmek istiyorum.
Lakin sadece istiyorum.
Yazmak istiyorum, mehtap ışığının altında,
Ağlamak istiyorum, gölgenin izinde,
Yaşamak istiyorum insanlığın olduğu yerde,
Biliyorum içimin karanlık öfkesi,
Olmayacak hiçbiri, eğer olursa adalet olur.
Eğer olursa insanlık olur.
Ben insanlığın, adaletin olduğu yere hayat demem.
O zaman ezilmez öksüzler, yükselmez beyler.
Tam akacakken duruyor gözyaşlarım.
Geriye de gitmiyor,hep çöküyor olduğu yerde.
Kötü insanın iyi insan olmak istemesine benzetiyorum.
Tam iyi olacakken asıl olması gerektiği yere dönüyor.
Ta derine, olması gerektiği yere.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Uykusuz geçen o gecelerimin
İçinde yalnızca sen varsın inan
Yazdığım şiirin hecelerinin
İçinde yalnızca sen varsın inan.
Sana yazdım bütün şiirlerimi
Sen yoksan aklıma hiç bir şey gelmez
Bütün cümlelerin bütün harflerin
İçinde yalnızca sen varsın inan.
Seni düşünmezsem bir şey yazamam
Seninle hayaldir sevişmelerim
Kalemin yazdığı kelimelerin
İçinde yalnızca sen varsın inan.
SEZAİ ÇUKURBAĞLI
İsimsiz
Hiç bitmez tükenmez sandığım çok ânım oldu
Ve belki de hayat beni buna alıştırdı da
Ama bir umudum var artık
Evet inanılmaz değil mi?
Hiç bitmeyecek, tükenmeyecek olan neydi ki?
Unuttum gerçekten sohbetimizle
İyi ki tanıdım ve yine iyi ki tanıdığım sendin
Uyursam geçer sandıklarım, uyuyunca arttı hep
Ama sen gelince her şeyi atlatır olduk nedense?
Ne uykuya, ne gözyaşına mahal bile vermeden
Belki de sevgiydi beni tekrar yaşatan
Ve o sevgi sendin, hep öyle de olsun
Sen benim içime çektikçe gönlümde açan bahar çiçeklerim
Her yerde telaşlı-telaşlı koşuşturan küçücük canlılarınki gibi yaşam
savaşımsın artık.
Yada evet savaş senin isminin yanına yakışmıyor be çiçeğim
Sen benim yaşam umudumsun, soludukça yaşıyorum seni
Yaşadıkça umuduna koşuyor, her adımda daha da yaklaşıyorum umudum olan sana
Bu satırları yazarken sana, her ne kadar umudum olsa da
Bir beklentim yok senden yana...
İsimsiz
Hiç aşık olamadı
Ticaret yaptı beceremedi battı
İflas edip malını mülkünü sattı
Artık fakir ve yalnız yaşıyor hayatı
Ankara. 3.8.2019. Hazo Kazo bir garip şair
İsimsiz