Eğitim Sitesi

Isparta Şiiri

Isparta

Anadolu senden güzel sen Anadoludan,

Bilmem nasıl anlatayım seni Isparta.

Isparta deyince vazgeçilmez halıdan,

Karbuz çeşmenin suyuna doyulmaz Isparta



Anamasın kekik kokulu yaylası sende,

Kan kırmızı güllerin alası sende,

Halı dokur kızlarımız sevdası sende,

Sevgi dolu gönüller diyarısın Isparta.



Huzur bulunur karlı Davras dağında,

Hem kayak merkezi Anamasın bağrında,

Gam keder kalmaz mavi göller diyarında,

Her mevsimin başka güzel senin Isparta.



Mihmanın oldum Ayazmana parkında,

Daha nice nimetinin olamadık farkında,

Yaylasına çıkan şair olur kırkında,

Kan kırmızı açan güller diyarı Isparta



Tadına doyulmaz Uluborlu kirazları,

Senirkent’te meşhur siyah üzüm bağları,

Eğirdirin göle bakar heybetli dağları,

Tatlı sularıyla göller diyarı Isparta.



Şanlı tarih diyarı antik kentli Yalvaç,

Sedir ağaçlı Kızıldağıyla Ş.Karaağaç

Yazları yüzülür göllerde kulaç kulaç,

Bereketli topraklar diyarısın Isparta.



Dünyaca ünlü halıların senin,

Avrupaya nam salmış gülyağın senin

Suları tatlıdır göllerin senin

Vatansever insanların diyarısın Isparta

Zeki UYSAL Şiirleri

  

Dil Güzel diyenler aşağı 2023-12-27

Fatma Altunkaynak Süper bir şiir.Ben ıspartalıyım. 2020-01-03

Eylül Çok güzel bir şiir 2019-12-18

Yazılan son 3 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 3 yorum yazılmış.

Benzer Zeki UYSAL Şiirleri:

Alışamadım

Hasrete özleme acılara alıştım,

Bir tek sensizliğe alışamadım.

Uykusuz uzun gecelere alıştım,

Bir tek yokluğuna alışamadım.



Hayatın dikenli yollarına alıştım,

Mevlanın vefasız kullarına alıştım,

Gurbetin yaban ellerine alıştım,

Bir tek sensizliğe alışamadım.



Zemheride esen poyraza alıştım,

Türküler söylenen saza alıştım,

Sendeki bitmeyen naza alıştım,

Bir tek sensizliğe alışamadım.



Ben senin kahrını çekmeye alıştım,

Bir dilim ekmeği bölmeye alıştım,

Bir gün ansızın ölmeye alıştım,

Bir tek yokluğuna alışamadım.

Zeki UYSAL

Anamas Dağı

Yaylasında kuzularımı yayladım,

Gençliğim kaldı Anamas Dağında,

Siyah saçına mor sümbüller bağladım,

Hatıran kaldı Anamas Dağında.



Mıncırak yaptık çam ağacından,

Sen bir ucundan ben bir ucundan,

Tutup seni kaçırsaydım saçından

Özlemim kaldı Anamas Dağında.



Elif yayık yayar ter içinde,

Saçlarının örgüsü hergün başka biçimde,

Sevdan büyürken yıllar yılı içimde,

Endamın kaldı Anamas Dağında.



Sen yanık türküler söylerdin,

Kaküllerin dağılırken rüzgardan,

Yayladan daha güzeldi gözlerin

Gözlerim kaldı Anamas Dağında



Zeki der başka idi Anamasın yaylası,

Sensiz açar mıydı çiçeklerin alası,

Unuttun mu ey gönlümün sevdası,

Sözlerin kaldı Anamas Dağında.



Zeki UYSAL




Zeki UYSAL

Böyle Kal Küçüğüm

Sana masallar anlatayım

Büyüme küçüğüm hep böyle kal

Mavi uçurtmalar yapayım

Büyüme küçüğüm hep böyle kal



Sana oyuncaklar alamadım

Taşdan çamurdan oyuncaklar yaptın

Yaramazlığını çok aradım

Büyüme küçüğüm hep böyle kal



Geçim derdin olmazdı

Gülen yüzün solmazdı

Tertemiz dünyan vardı

Büyüme küçüğüm hep böyle kal



Yalan olmaz senin dünyanda

Sevgi bir yanda şefkat bir yanda

Bitmesin güzellikler rüyanda

Büyüme küçüğüm hep böyle kal



Gönüller yıkmayan dillerin vardı

Silahlar tutmayan ellerin vardı

Her mevsimin senin bahardı

Büyü de küçüğüm hep böyle kal



Zeki UYSAL

Zeki UYSAL

Isparta Şiiri