İntizar
Ben senin elinden bıktım
Usandım
Ey kara sevdanın kölesi gönül
Düştüm ateşine
Tutuştum
Yandım
Sırtı kara yere gelesi gönül
Deli başım gibi deli olası
Başına olmadık belâ bulası
Beli kırılası
yatıp kalası
bağrını bir kurşun delesi gönül
Sevdayı bulduğu yerde düşesi
Gören gözlerine perde düşesi
Çaresi bilinmez derde düşesi
Çarpına çarpına ölesi gönül
Erdal Ercin
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sevmeyi Bilmeyen
Sevgi tarlasında sarı buğdayım
Biçmese sevmeyi bilmeyen beni
Köle pazarında prangadayım
Seçmese sevmeyi bilmeyen beni
Bir çift kürek olsam salın üstünde
Viran bir köy olsam yolun üstünde
Tahta köprü olsam selin üstünde
Geçmese sevmeyi bilmeyen beni
Irmak olsam büklüm büklüm bükülsem
Bulut olsam gök yüzüne çekilsem
Bir yudum su olsam yere dökülsem
İçmese sevmeyi bilmeyen beni
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Leyla (3)
Demek aşkta gözü yoktu
Varı yoğu birdi Leyla
Bunu kim kafana soktu
Bu aklı kim verdi Leyla
O akardı yorulmazdı
Köpürürdü
Durulmazdı
Bilse sana vurulmazdı
Nereden bilirdi Leyla
Bu zehri önce kim tattı
Kim canını kime kattı
Aşkı kim kime uzattı
Kim geri çevirdi Leyla
Ben sana dayan dedimdi
Söyle ne olacak şimdi
Canının çektiği kimdi
Koynuna kim girdi Leyla
Gözlerinden çıkan oktan
Çoktan yaralandı çoktan
Adı mecnun oldu yoktan
Kays niye delirdi Leyla
Erdal ERCİN
Yanmışım
Yüreğimi bir zalime sunmuşum
Diz çöküp el açıp aman diyerek
En kötü günümden yarar ummuşum
Döner devran gelir zaman diyerek
Günlerce susmuşum
Ölüler gibi
Herkese küsmüşüm
Deliler gibi
Çile doldurmuşum
Veliler gibi
Yamanmış bu sevda yaman diyerek
Mecnunum
Leylasız çöle düşmüşüm
Bülbülüm
Vefasız güle düşmüşüm
Ateşe düşmüşüm
Küle düşmüşüm
Yanmışım
Hallerim duman diyerek
Erdal ERCİN