İnsan Var İnsancık Var Şiiri

Vasiyetname

Vasiyetnâme (2)

-oğula, oğullara, oğulverenlere –



Vâsi atanırsa, hür iradene

Aklını, fikrini çaldırma oğul

Sorumluluğun var, can varedene

Vazifen yaşatmak, soldurma oğul



Hem dünyalık gözün, hem kalbî gözün

Açık olsun, herkes anlasın sözün

Dimdik dursun başın, hep gülsün yüzün

Su ver fidanlara, öldürme oğul



“İnsan insan” diye yola çıkarlar

İki laf eylesen, sözü tıkarlar

Doğmasa da güneş, eriyor karlar

Hukuksuza pabuç deldirme oğul



Taş üstüne taş koyanlar, taş atmaz

Gönül mimarının, çivisi batmaz

Hakk’ı bilen, halka rağmen dayatmaz

Görgüsüze set ol, güldürme oğul



Acı acı, büyüttük bu ağacı

Meyve değil, zehir sundu ne acı

Dünya nimetleri, başının tacı

Sakın ha olmasın, aldırma oğul



Bahçende yetişsin, çiçekler, renk renk

Gönül harmanımız, gülistana denk

Çeşitlikte huzur, bütünlük ahenk

Gayrısını kalbe doldurma oğul



Nereden Baktığın, nerde durduğun

Önem taşır, hayalinde kurduğun

Kimi matemdedir, kimine düğün

Selâmı-sabahı kaldırma oğul



Çıkmaz sokak, kör düğümde yol aldık

Zulüme denk, horlanmayla hâl aldık

Çiçekten bal, yanan daldan kül aldık

Zirveleşen ruhu, böldürme oğul



Malkoç Ali, Rıza göstermez buna

İnsan haykırmalı, ve çözüm suna

Dünyanın ekseni, kayıyor kana

Despotun çarkını, oldurma oğul



Ali Rıza Malkoç Bursa, 27/11/2010



Vâsi: Akılca noksan veya ölen kişinin tüm hak, yetki ve sorumluluklarını yöneten kimse

Mâtem: Yas, elem, keder, üzüntü

Despot: Baskı ile yönetimi yöntem edinmiş zorba

Ali Rıza MALKOÇ

Kirlenmesin

Gönül kirlenirse, kalbe de yansır

Hayâ kirlenirse, hal de kirlenir

Ulaşır beyine, misafir olur

Meyve kirlenirse, dal da kirlenir



Rengârenk bir yaşam, cennetlere denk

Derinden bakınca, tütüyor ahenk

Kol kola tutuşan, eyleyince cenk

Beyaz kirlenirse, al da kirlenir



Temel sarsılınca, çatı çatırdar

Ne hatıra kalır, ne de hatırdar

Kıtaya sığmadı, hem de satır dar

Hece kirlenirse, dil de kirlenir





Avucumda tutsam, elimi yakar

Bırakırsam yere, kilimi yakar

Söylesem gerçeği, dilimi yakar

Kovan kirlenirse, bal da kirlenir



Çok lafa gerek yok, anlarız sözden

Baharın gelişi, bellidir güzden

Bir Güneş ki, utanıyor gündüzden

Aktör kirlenirse, rol de kirlenir



Büsbütün eyledik, tatlı acıyı

Sardık yaramıza, dinmez sancıyı

Bahçemizde, her canlı bize kıyı

Diken kirlenirse, gül de kirlenir





Ali Rıza MALKOÇ 07/03/2011 Bursa



Hayâ: ar, utanma duygusu

Cenk: Kavga, mücadele, çarpışma

Ali Rıza MALKOÇ

İnsanoğlu (?)

Isırıp ısırıp kanatmak niye?

İnsanoğlu başka birşey olmalı

İki eli, iki ayak yetersiz

İnsanoğlu başka birşey olmalı



Hırsı vardır, duyguların önünde

Yelkenlisi, rüzgârın ters yönünde

Sürdüğü toprağa düşer sonunda

İnsanoğlu başka birşey olmalı



Kimi kapı çalar, kimi kapıyı

Sevgi harcı ile, kurmaz yapıyı

Bölüşülür dünya, kaç hisse payı?

İnsanoğlu başka birşey olmalı



Yarışır yarışır toza karışır

Havadan kazanıp, suda kırışır

Dostunu küstürüp, elle barışır

İnsanoğlu başka birşey olmalı



Yenilgisi, yenilgisine değer

Zafermiş bu yolda, hezimet meğer (!)

Örneğiniz bana, bu ise eğer

İnsanoğlu başka birşey olmalı



Dağlar sesi duyar, geri seslenir

Koyunlar ot, kaplan etle beslenir

Güçlü mahluk, zayıfına yaslanır

İnsanoğlu başka birşey olmalı



Kül bulutu, gelir geçer semadan

Kalp ışığı, göze vurur simadan

Hiçbir toprak, çatlamaz susamadan

İnsanoğlu böyle birşey olmalı



Özlemi var, gözlemi var, sözü var

Hakk katında, halk içinde yüzü var

Yüreğinde sevinç, bazen sızı var

İnsanoğlu böyle birşey olmalı



Ali Rıza MALKOÇ 11/05/2010 Bursa

Ali Rıza MALKOÇ