Ezilenin, yanında mısın?
Yanlışın, karşısında mısın?
Mazlumun, bakışında mısın?
İnsansın o zaman gardaşım.
Nerede acı, koşman gerek.
Bunu hep yap, içten, severek.
Gerekirse, kendinden vererek.
İnsansın o zaman gardaşım.
Hakkı arıyorsan, yoksulda.
Sevap arıyorsan, iyi kulda.
Geçir ömrünü hep, bu yolda.
İnsansın o zaman gardaşım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Seni gördüm güz güzeli.
Yüzün gördüm yüz güzeli.
Böylesi yoktur ezeli.
Diyarı gezdim gezeli.
Güzün çok yağdı yağmurlar.
Ayağa deydi çamurlar.
Elle yoğurdun hamurlar.
Güz güzeli yüz güzeli.
Ayağında uzun fistan.
Geliyorsun hep Sivas'tan.
Buralısın dört kuşaktan.
Güz güzeli yüz güzeli.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Her on Kasım'da, sanki bir ülke yıkılır.
Bir ulus, hatırlar liderini, üzülür.
Hemen, yeni bir umut, yeşerir gönülde.
Bir çiçek, açar gibi, sevgi çölünde.
Her on Kasım'da, yükselir, saygı ve minnet.
Ah!, Gelsen, biraz da, seni özlesin, cennet.
Yolun, yolumuzdur, bizler yürüyeceğiz.
Aksini düşünenler, geçirse de cinnet.
Her on Kasım'da, kasımpatılar, hep ölür.
Yeni çiçekler açar, evrilen biçimde.
O sonsuz acımız, yüreklere gömülür.
Yeni neferler çıkar, devrimler içinde.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Dedim, neydi ki, senin adın?
Dedi ki, benim adım, kadın.
Bereket saçarım, her yere.
Tanrıdan sonra, yaratanım.
Anneyim, eşim, kız kardeşim.
Kadınım ben, yoktur bir eşim.
Sevgi dolu, umut doluyum.
Bazen şen, bazen çilekeşim.
Tanrı, özenerek yarattı.
Neslin, devamını sağladı.
Yüreğime, merhamet verdi.
Evlat sevgisini tattırdı.
Meta değilim, ben kadınım.
Gör, sizin gibi, bir insanım.
Hor görme, ezme beni.
Bak, hesap sorar, yaradanım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL