Ben demeyi sevmem
Dağlarda rüzgarın ıslığıyım
Anla, hisse çıkar
Kimse bilmez beni
Bıyıklarımda yayla kokusu
İçimde yaşama korkusu
Beyaz güvercinin döşü yüreğim
Omuzlarımda dağlar var
Ulu orta sövdüğümden beri
Şiirlerim isyan yüklü
Kadere sitem ederim
Böyle geldim, böyle giderim
Bir gün isyan etmedim
Aylardır erimeyen karlara
Gelmek bilmeyen baharlara
Çıkasım var dağlara
Aşağı doğru diz çökeyim
Dertlerimi dökeyim
Diyorum, sonra gülüyorum
Aklımı seveyim
Mutlu etmez bir gülüş
Mutluluklar oldu düş
Anlamadım bu ne iş
Gideyim gideyim
Son kez bakıp bu şehre
Anılarımı doldurup sandıklara
Kör kuyulara
Dönmeyeyim bir daha
Gece dolusu belkiler
Olmadı yine sabah
Umut işte
Bıyıklarımda yayla kokusu
İçimde yaşama korkusu.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İYİ Kİ ŞAİRİM
İyi ki şairim
İyi ki duygu emekçisiyim
Seviyorum kendimi
Ve şiiri
Ve bir de seni
Ya şiir yazamasaydım
Kime anlatırdım dertlerimi?
Sen de yoksun
Sanki bir gün gelecekmişsin gibi
Her şeyi sana anlatacakmışım gibi
Biriktiriyorum içimde
Dize dize, şiir şiir.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Ruhum kimsesiz yetim
Parkta yatan çocuğum
Koluyla burun silen
Mendil satan çocuğum.
Hem suçluyum hem kötü
Hayatım her dem kötü
Herkes iyi ben kötü
Göze batan çocuğum.
Onun, bunun ve şunun
Hedefiyim kurşunun
Tavuğuna komşunun
Taşı atan çocuğum.
Bulaşmadım illete
Demedim ki git öte
Durduk yere millete
Gidip çatan çocuğum.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Dertlerim deste deste
Gönül denen kafeste
Dilimde dertli beste
Söyler söyler dururum.
Aşkı yazan yasaya
Şaştım,düştüm tasaya
Yumruğumu masaya
Sıkar sıkar vururum.
Aşk yüzüme gülmedi
Fırtınam hiç dinmedi
Dostlar bunu bilmedi
Ya kardeşim, bu durum.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA