Her Zaman Kalbimdesin
Emeğivar,
yeri var,
sevgisi var bende,
o her zaman kalbimde.
canla başla çalıştı,
bana öğretti alfabe,
yoktur sayfasında leke,
o her zaman kalbimde.
yoktur daha yüksek mertebe,
onun yeri,
en yüksek tepe,
o her zaman kalbimde.
yoktur ondan yücesi,
hem annem,hem öğremenim,
en iyi en güzel yerde,
o her zaman kalbimde.
zaman akıp gitti,
ben ortaokulum,
o emekli,
o ayrı yerde,
o her zaman kalbimde.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Corona
Geldin uzak yerlerden
Yıkanmayan ellerden
Artık sen de dillerden
Düşmez oldun corona
Çıktın Wuhan ilinden
Anlamayız dilinden
Ta Allah’ın Çin’inden
Çıkıp geldin corona
Sana maske çare mi?
Yaktın ciğerparemi
Yarasa mı fare mi?
Nerden çıktın corona
Yayıldın dört bir yana
Tanımazsın gardaş ana
Aşı da yoktur sana
De get artık corona
Yaktın, yıktın Çin'i
Giden can buldu bini
Yoktur imanı dini
Gavur işi corona
İran'dan çıkarsın yola
Yayılırsın dört bir kola
Damga vurdun bu yıla
Bırak bizi corona
Mümtazer acı söyler
Ağalar, bakanlar, beyler
Bu virüs bize neyler
Görelim corona
Coronaya taşlama...
Mehmet
İsimsiz
Boşuna
Sen yoksun.........
Boşuna yağıyor yağmur...
Birlikte ıslanmayacağız ki.....
Boşuna bu nehir......
Çırpınıp pırpırlanması.....
Kıyısında oturup göremeyeceğiz ki...
Uzar uzar gider..
Boşuna yorulur yollar..
Birlikte yürüyemeyeceğiz ki..
Özlemlerde ayrılıklar da boşuna
Öyle uzaklardayız..
Birlikte ağlayamayacağız ki
Seviyorum seni boşuna..
Boşuna yaşıyorum
Yaşamı Bölüşemeyeceğiz ki ...
İsimsiz
Yalnız Ölmek
Sesler yok oldu,şu lahzanın hakimiyrtine bak
İnsanlar neden etrafımda ölü gibi dolaşıyor
Etrafımda bir sürü cesed,kan kokuyor
Toprağın altından aşk fışkırıyor sanki
Sesler boğuk,çığlık atamıyorum
Ama şikayetçi deyilim halimden
Köpeklerin sesini duyuyorum,ben!
Başımdaki sinekler tanrıya secde ediyor
Kollarım dışarıda
Ne garip bir yer burası
İki yanımdan bastırıyorlar
Kimsenin aklında deyilim sanki
Yine yalnızım,ışıklar bile aydınlatmıyor
Rüzgar sadece aklıma sirayet ediyor
Bedenim kuru,aşkım kan ağlıyor
Sanki yağmur benim için yağmıyor artık
Şaekıları hissetmiyorum derinden
Kemiklerim sızlamaya başladı
Ama aklım yine yerli yerinde
Çok karanlık ama korkmuyorum
Sigaram aklıma bile gelmiyor
Sol tarafımda sakin bir yol var
Sadece masum cellatların geçtiği
Şimdi ne olacak diye hiç endişelenmiyorum
Etrafımda çok garip bir ses var
Ve bedenimde bir hafiflik
Beni benliğimden soğutuyorlar
Hislerim yavaşlıyor,küçülüyorum sanki
Ama içimde kocaman bir huzur
Toprağı hissediyorum ve ruhum ısınıyor biraz
Öldüğümü hissediyorum
Yok olmak ne garip şey.
İsimsiz
