Hayat Nedir Ki Anne?
Benim,hiç sapanım,olmadı anne!
Ne,kuşları vurdum,
Ne,kimsenin camını kırdım...
Çok uslu,bir çocuk,değildim ama,
Seni,hiç kırmadım,hep boynumu kırdım.
Ben,hayatım boyunca,
Bir tek,kendimi vurdum!.
Suskun görünsem de,
Fırtınalı ve mağrurdum anne.
Bir,mızrak gibi,
Aynada,hep,dik durdum anne!
Ben,sana,hiçbir gün laf getirmedim,
Leke sürmedim.
Ama,göğsümü çok hırpaladım,
Kalbimi,çok yordum...
Ben,hayatım boyunca,
En çok,kendimi sordum!.
Benim,hiç sevgilim,olmadı anne,
Ne,bir yuva kurdum,
Ne,birgün şansım güldü...
Öpemeden,bir bebeğin gıdısını,
Tükendi,gitti çağım...
Kimi,yürekten sevdiysem,
Yüreğini,başkasına böldü...
Bir,muhabbet kuşum vardı,
O,da yalnızlıktan öldü...
Sen,beni hep,göğsünde,
Acılarla mı,soğurdun anne?
Yoksa,evlat diye,
Koca bir taş mı,doğurdun anne?
Eziyet değilim,zahmet değilim,
Musibet hiç değilim;
Bir,senin mi,balına sinek kondu,söylesene!
Doğurdunda beni,
Ne ile,yoğurdun anne?
Benim,hiç hayalim,olmadı anne...
Ne,seni rahat ettirdim,
Ne,kendim ettim rahat...
Bir,mutluluk fotoğrafı bile,çektirmedi bu hayat!
Kaybolmuş bir,anahtar kadar
Sahipsizim anne...
Ne,omzumda bir dost eli,
Ne,saçımda bir şefkat
Say ki,yollardan akan,
Şu faydasız,çamurdum anne...
Say ki,ıslanmaktım,üşümektim,
Say ki,yağmurdum anne!
Bunca yıldır,gözyaşını,
Hangi,denizlere sakladın?
Oyyyyy,ben öleyim
Sen,beni,ne diye doğurdun,anneeeee!
AD SOYAD:M.ŞEYHMUS ARAS
İL VE OKUL:MARDİN ABDULKADİR TUTAŞI İLKÖĞRETİM OKULU
SINIF VE NO:5/A - 39
YUSUF HAYALOĞLU'NUN ANISINA
SEVİLEN ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Mutluluk
Mutluluğu aramayacak kadar mutlu ol
Mutsuzluktan korkmayacak kadar mutsuz
Bil ki güneş senin için doğdu
Martılar sana aşık, yapraktaki çiğdem
Her fırtınanın sonu sessizlik,huzur
Ağlardaki balıklar hala yaşıyorlar
Ve kısacık ömürlerine kanat çalan kırlangıçlar
Şeker ekmeye kalkma balın üzerine
Çirkin kaplarda sunma tatsız tuzsuz yemeği
Sen güzelsen güzel hayat, sen iyiysen iyi
Mutluluğu aramayacak kadar mutlu ol
Mutsuzluktan korkmayacak kadar mutsuz
Bakılan bakana bağlıdır, sır yalan
Hayat ölümde gizli, ölüm hayatta
Donmuşa buz, aşığa çile gerek
Mutluluk yanıbaşımızda, mutsuzluk da
Seçmeyi bilmektir hayat
Ölüm ya uyumak sonsuza dek
Ya da uyanmak sonsuz bir uykudan
Kim bilebilir ki..........
Mutluluğu aramayacak kadar mutlu ol
Mutsuzluktan korkmayacak kadar mutsuz
İnsanın ihtiyacı bir lokma ekmek
Bir yudum su, gerisi yalan, boş
Kader deyip geçme yaşadıklarına
Ne yaşadıysan hepsini hak ettin
Senin için ne söyleniyorsa doğrudur
Bil ki insan insanın kurdudur.
Ölmekten korkma yaşamayı seviyorsan
Çünkü yaşamın bir parçasıdır ölüm
Sır değil, gerçek gülün dikeninde
Kimseyi silme defterinden, düşman görme
Ana gibi, baba gibi, kardeş gibi sev
Affetmek en büyük cezadır her zaman
Hemen karşı çıkma, sabret göreceksin
Aynadaki senden başkası değil
Rüzgara tüküren yüzüne tükürür
Kendine iyi bak
Sen bu dünyanın gözbebeğisin
Mutluluğu aramayacak kadar mutlu ol
Mutsuzluktan korkmayacak kadar mutsuz
Cemal Yaman
SEVİLEN ŞİİRLER
Sevmek Neymiş Bir Gün Anlarsın
Birgün Anlarsın
Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez.
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya,
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar ne yastık.
Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık.
Onun unutamadığın hayali,
Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine.
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu.
Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin.
Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için,
Vurursun başını soğuk taş duvarlara.
Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın.
Duyarsın,
Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin.
Niçin yaratıldığını.
Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini.
Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini.
Boşuna geçip giden günlerine yanarsın.
Dolar gözlerin, için burkulur.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların.
Sevilen gözlerin erişilmezliğini.
O hiç beklenmeyen saat geldi mi?
Düşer saçların önüne, ama bembeyaz.
Uzanır, gökyüzüne ellerin.
Ama çaresiz,
Ama yorgun,
Ama bitkin.
Bir zaman geçmiş günlerin hayaline dalarsın.
Sonra dizilir birbiri ardına gerçekler, acı.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın hayal kurmayı;
Beklemeyi, ümit etmeyi.
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi.
Lanet edersin yaşadığına...
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın.
O zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden.
Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.
Ümit Yaşar OĞUZCAN
SEVİLEN ŞİİRLER
Çaresiz Dert
ALLAH’IM SEN ACI BU ACİZ KULUNA
DERT VERİP DERMANSIZ BIRAKMA
ŞU GENÇ YAŞTA DÜŞMÜŞÜM BAHTIM KARA
KÖR TALİH KARA BAHTIM HİCRAN OLDU BANA
ALIN YAZIM KARA BAHTIM
FELEK KIRILSIN TERS DÖNEN ÇARKIM
GENÇ YAŞTA BENİ DERDE BIRAKTIN
KARA İMİŞ ALIN YAZIM
ŞU DÜNYADA YOK İMİŞ DEĞER
DERDİ VEREN ALLAH HEKİM NEYLER
SIRASI GELEN BİR GÜN GİDER
SANCILANDIM GETİRDİLER ACİLE
BİLMİYORUM BABAM NE YAPTI O GECE
TOPLANDI BAŞIMA DOKTOR HEMŞİRE
ACILARIM DİNMEDİ SECDEDE O GECE
YATIYORUM ŞİMDİ HASTA ODAMDA
SERVETİN MALİN ÇOK OLSADA DÜNYADA
EĞER ZİYARETÇİN YOK İSE YANINDA
O ZAMAN DEĞERİ OLMAZ DÜNYADA
ŞİMDİ BEKLİYORUM TABURCU GÜNÜMÜ
BURNUMDA TÜTÜYOR EVİMİN ÖNÜ
DEĞERİ BİLMELİ GERİ KALAN ÖMRÜ
ÇOCUKLARDA PİKNİK İSTER GÜNEŞLİ GÜNÜ
ŞU DÜNYA SEFASI HEP YALAN İMİŞ
GENÇ YAŞTA DERT BAMBAŞKA İMİŞ
ONUN AİLESİ GENÇ OLUR İMİŞ
DERDİNE DERMAN HEP ARAR İMİŞ
HASTAHANELERİMİZ ŞİFA YUVASI
BAMBAŞKA OLUR ORANIN HAVASI
BAZEN SARI VERİR ÖLÜM SANCISI
DOKTOR HEMŞİRE MORAL HOCASI
DÜŞTÜM ÇARESİZ BİR DERDE
KARIŞTI GECEM GÜNDÜZE
ACIMADI GENÇ YAŞTA BİLE
VURDU FELEK TOKATI ATTI BANA SİLLE
ŞU DÜNYADA YOKKİ BAŞKA YAŞAMA ŞEKLİ
ÇARESİZ BİR DERDİN SANCISI SARSA BEDENİ
HERŞEYE RAĞMEN ÇIKIYORSA NEFESİ
GÖRMEK İSTEMEM ÖLÜMÜN ÇİRKİNLİĞİ
ALINMADIM BU DÜNYANIN KARGALARA KALMASINA
BU DÜNYA BANAMI KALACAK YOK BENCE SAKINCA
YETER BANA AŞKIMLA YEŞEREN KÜÇÜK BİR DÜNYA
DOĞARKEN ADINI KOYDUM OĞLUM MEHMET KIZIM ESRA
EKLEYEN OĞLU MEHMET
SEVİLEN ŞİİRLER