Hasret Kokar Gece
Ay doğar şavkı vurur dağlara!
Efkar basar hüzün çöker gonüme.
Güneş batar gece çalar kapımı;
Damla-damla yaş süzülür yüzüme.
Dolu vurup kırdı körpe dallarımı
Senden başka soran olmaz halımı
Kimse sarmaz gonümde ki yaramı
Her nefeste hasret çöker içime.
Sen gideli garip gonüm ağır yaralı
Her yanım dert katar-katar sıralı
Sen gurbetin yari oldun olalı
Buram-buram hüzün çöker içime.
Kul Okyay sensiz güler mi sandın?
Bilmem gidip ellere mi bağlandın?
Sen gidince gonüm unutur mu sandın?
Hasret kokar gece uyku girmez gözüme.
Hanifi OKYAY 13.11.2018 /11:20
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gidiyorum
Dünya ben senden usandım
Günden güne gör eriyorum.
Ne verdin ise aldın bebden
Üryan geldim, üryan gidiyorum.
Huzur diye verdin elem
Bitmedi ki bir gün çilem
Ne kaldı ki kıymet bilem
Garip garip gidiyorum.
Ne yar verdin ne balaban
Her nimetin hayal yalan
Varmı sende baki kalan
Herkes gibi gidiyorum.
Acımadın gecen ömüre
Hiç vermedin bir an fire
Ezelden gelip de ahire
Sessiz sessiz gidiyorum.
Selam olsun eşe dosta
Kimi gamlı kimi yasta
Duydum ki canan hasta
Göremeden gidiyorum.
Arzumanım kaldı yarda
Kul okyayın başı darda
Davacıyım iki cihanda
Yaşamadan gidiyorum.
Hanifi OKYAY 15,05,2018 / 16:00
Hanifi OKYAY
Etme Yalan Dünya
Dolu vurdu gör dallarımı
Erken bozdum bağlarımı
Nolur bugün saçlarımı
Yolma benim yalan dünya.
Ne mal verdin nede bir yar
Bir yanım yokuş bir yanım yar
Dolandırıp da diyar diyar
Yorma beni fani dünya.
Bir belasın sen başımda
Kan oldun gözyaşım da
Gece gündüz her mekan da
Yerme beni yalan dünya.
Bugün dünden de beterim
Arşa çıktı dert kederim
Tutmaz oldu gör dizlerim
Yorma beni fani dünya.
Yunus gibi aşk özümde
Hiç bir şeyin yok gözümde
Bir kor gibi can evimde
Yanma benim yalan dünya.
Sen bir hansın gelen gider
Ateş varsa duman tüter
Kul okyayım artık yeter
Yorma beni fani dünya.
(Bestelendi)
Hanifi OKYAY 04.10.2018 / 14:40
Hanifi OKYAY
Ben Korkarım Hep
Ta öteden beridir söylerim ya hep,
ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Onun ne sağı bellidir ne de solu;
Dili sivridir hep konuşur boş ve dolu.
Doluyu alıp atamazsınız bir yere boşu!
Onda edep olmaz, hayya olmaz!
Sözünde incelik ve zerafeti kalmaz;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Çoğu kez bilmez ne söylediğini,
zaten aklı da onaylamaz çoğu dediğini.
Akıllı sanır da bükülmez bilir bilegiği;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Haram yer de kul hakkını hiç bilmez,
sözlerinin nereye varacağını düşünemez.
Dün dediğini bu gün duymaz- görmez;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Takar toplumu ardına sürükler mecule,
mutlaka planı vardır kafadaki şetdanı ile.
Her hareketi çıkar içindir yada bir hile!
Ben korkarum ALLAH'tan korkmayandan.
Kibirli gezer sanırsınız mülk'ün sahibi,
neden ise hep ona kalır kazanın dibi.
Ya arkasına takılıp da gidenlere ne demeli;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Ardındakiler sanki kendisini İLAH sanır,
ben aldatılmadım diyenler hep aldanır.
Dünya yalnızca edrafında dönüyor sanır!
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Hayyası yok ise çatlamıştır ar damarı,
toplamıştır eline sürüsünde ki bütün yuları.
Kul Okyay kör değil görür içinde iyi olanları;
Yine de korkarım ben ALLAH'tan korkmayandan.
Hanifi OKYAY 11,04,2017 /10:00
Hanifi OKYAY
