Eğitim Sitesi

Hâkim Beg Şiiri

Hâkim Beg

Mahkeme kurulup soruldu bana,

Kalem elde, kaşın çattı, Hâkim beg.

İnsanlığı kandıranlar bunlar mı?

Kimler dolandırdı dedi, Hâkim beg.



Yüzsüz olup, aklıma gelenlerden,

Hırsızlıkla beslenip, gülenlerden,

Ondan, bundan diyerek bölenlerden,

Bir şerefsiz dolandırdı, Hâkim beg.



Namus düşmanlığı ile kavrulan,

Yalan ile karakteri yoğrulan,

İftirayla kendisine yol bulan,

Bir şerefsiz dolandırdı, Hâkim beg.



Başkasının huzuruna iç çeken,

Yetim, metim tanımayan, göz diken,

Topluma düşmanlık tohumu eken,

Bir şerefsiz dolandırdı, Hâkim beg.



Dünya malı için canlara kıyan,

Haksızlık yaparak gözleri oyan,

Hem Devleti, hem de milleti soyan,

Bir şerefsiz dolandırdı, Hâkim beg.



Eden bulur kanunudur, Dünyanın,

Kalmaz ah ı kimsenin, az dayanın,

Kul hakkına karışmaz, Yaradanın,

Cezasından kurtulamaz, Hâkim beg.

Bu umutla yaşarız biz, Hâkim beg.



Nisan_2009



Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri

  

Tevfik, y, Gümüşoğlu selamla siteniz ve şiirleri oldukça güzel ,hayranlıkla okudum .tebriklerimi kabul buyurun lütfen .
Başarılarınızın devamını dilerim. 2009-05-08

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri:

Gün Olur Elbet

Gençliğine aldanıp, yüksekten uçma,

Hareketsiz yattığın gün olur elbet.

Zenginlik baki değil, haberin olsun.

Sermayeyi sattığın, gün olur elbet.



Her yaşın güzelliği var, deseler de,

Kazancının tümüne, kar deseler de,

Sevgilini ebedi, sar deseler de,

Bala zehir kattığın, gün olur elbet.



Belki büyük adamsın, koltuk serinde,

Herkes sana özenir, keyfin yerinde,

Şatafatın bedeli, günün birinde,

Güneş gibi battığın, gün olur elbet.



Dua et ki, cenazen elde tutalar.

Üzerine bir kürek, toprak atalar,

Ölmeden tövbe et ki, çoktur hatalar.

Yürümeden gittiğin, gün olur elbet.



Sana verilenleri, atma yabana.

Başını eğ, saygıyla ana, babana.

Büyük sözü dinle, tapma devrana,

Hayal olup, bittiğin gün olur elbet.



Saygılarımla.



Kasım_2006

Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Ömür Merdiveni

Çocukken yaşanır, hayatın canlılığı

Gençlikte, tüllerin gerisine kayar.

Sonra bakılır, buzlu camın ardından

Çizgiler uçup gider, gölgeler başlar.

Siluetler saklanır, sis perdesine.

Birer, birer silinip kaybolur hatıralar.

Bütün renkler, siyahla yer değişirken,

Birden araya çekilir, kapkara duvar.

Kanatlanan ruh ve ebedi devran.

Bir sala, bir cenaze, açık bir mezar,

Sade, Dünya debdebesi, yapmacık olan.

O an, sanki âlem değişmekte can,

Kocaman bir adamın, biten yaşamı

Ve, kısacık ömründen, geriye kalan.

Koskoca bir hiç, koskoca yalan...





Saygılarımla.

KASIM-2008

Ecz.Abdulkadir Nur GÖRDÜK


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Resmin Efendisi

Resmederken hayalini, önündeki perdeye

Dökülür iç dünyası, fırçayla tuvaline.

Renk cümbüşü yaratan, duyguların savaşı

Çalışma bittiğinde, döner eski haline.



Bulutlarla kaplanmış, dağların dorukları

Ayrılmaz dost misali, bir kır manzarasında.

İçindeki fırtınanın, dış dünyayla uyumu

Bir siyah, bir de beyaz, iki renk arasında.



Yetersiz kalınca söz, coşkuyu anlatmaya

Kalem başlar çizime, gönülden kopanları.

Fırçadan dökülen ruh, can katarken resime

Manzaranın derinliği, kuşatır yapanları.



Sanatçısı tarafından, dünyaya gönderilen

İnsan denilen varlık, bir sanat şaheseri.

Mücevherin değerini, ancak sarrafı bilir

Kaynağından el almış, eser çizer eseri.



Tasarımı yapılmıştır, önce onun kalbine

Sen sanırsın ezber çizer, panosuna resmini.

Yansıması dışa vurur, fırçanın izlerinde

Ressam, kendi gölgesine sade yazar ismini.





Saygılarımla.

Ekim_2008



(Değerli dostum Ressam Ahmet BENLİ ye ithafen, O nun şahsında tüm sanatçılara)



Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK

akadirgorduk@yahoo.com.tr




Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Hâkim Beg Şiiri